Τι να κάνετε για να (μη) ζείτε με 500 ευρώ το μήνα

Λοιπόν, τα πράματα είναι πολύ απλά..Στην τράπεζα έχω 2,80 ευρώ και στην τσέπη 20 μαζί με κάτι φραγκοδίφραγκα, σύνολο 23,30 ευρώ..Χρωστάω 100 στη ΔΕΗ, 50 στο νερό, 160 στο κινητό, 172 στην εφορία, 160 στο ΤΕΒΕ, περιμένω τον ΟΤΕ, χρωστάω άλλα 30 στα κοινόχρηστα, γιατι τα 250 από τα 280 που μου'ρθαν τα πλήρωσα, πρέπει να πάω στο γιατρό αλλά θα πληρώσω και ένα 50ευρω την επίσκεψη, συμμετοχή για! επίσης πρέπει να πάω στη βιβλιοθήκη να βγάλω φωτοτυπίες γιατί δεν μπορώ να δανειστώ τα βιβλία, οπότε πρέπει και εκεί να πληρώσω 10 λεπτά τη σελίδα, πες να βγαλω καμία 50αριά σελίδες, άλλα λεφτά εκεί...

Θα πληρωθώ την άλλη βδομάδα..Θα πάρω τα ζεστά μου 500 ευρώ και θα πρέπει μετά να βρω ένα τρόπο να ζήσω για ένα μήνα με ό,τι περισσέψει...Περισσεύει τίποτα, γιατί δεν είμαι και καλή στα μαθηματικά! τα πτυχία μου δεν τα έχω κορνιζόσει, είναι αρκετά και δεν έχω λεφτά..Άσε που με πιάνει κατάθλιψη όταν τα σκέφτομαι...Σύμβαση ορισμένου χρόνου, σήμερα έιμαι, αύριο δεν είμαι..Αλλά και που είμαι, πάλι δε βγαίνω...Με 500 ευρώ την βγάζουν οι φοιτητές, και γω εκεί έχω μείνει, δε μεγαλώνω, κι ας περνάν τα χρόνια..τι να κάνω?

Καμιά φορά απελπίζομαι, λίγο οι υπολογισμοί που δεν βγαίνουν, λίγο η σκέψη ότι μια ζωή έτσι θα είναι τα πράματα, δε θέλει και πολύ να σε πάρει από κάτω...Μες στην απελπισία μου θα μπορούσα να σκεφτώ πολλά χαζά, να γαντζωθώ από κανέναν βουλευτή, όπως κάνουν χιλιάδες άνθρωποι, θα μπορούσα να πω πάλι καλά που έχω και τα 500, θα μπορούσα να πω ας γίνει κάτι γρήγορα, μια ρύθμιση βρε αδερφέ, να τσιμπίσουμε και μεις κάτι παραπάνω, να αποθέσω τις ελπίδες μου σε κάτι το "εφικτό", το "ρεαλιστικό"...

Μα το σκέφτομαι και πάλι καλά και ούτε αυτές οι λύσεις μου κάνουν..Γιατί θα πρέπει να παζαρέψω όλα αυτά που κανονικά δικαιούμαι, για ένα κομμάτι ψωμί και είμαι πολύ θυμωμένη για να παραχωρήσω έστω και μια σπιθαμή από όλα αυτά που δικαιούμαι αλλά το σύστημα μου στερεί..Δε θέλω να επιβιώσω, θέλω να ζήσω σαν άνθρωπος! Να ζήσω με όλον αυτόν τον πλούτο που κάθε μέρα παράγει η τάξη μου, να τον βάλουμε κάτω και να πούμε έτσι θα καλύψουμε τις ανάγκες μας και δε θα νοιαστούμε για το αφεντικό, για την ανατγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, για όλες αυτές τις αηδίες που θέλουν να μας πείσουν ότι είναι δικά μας προβλήματα...

Στις 13 Φλεβάρη έχει απεργία, κανείς δεν ασχολείται μαζί της, παρα μόνο αυτοί που έχουν κάτι να κερδίσουν από αυτή τη μάχη..Θα απεργήσω, στα μπλόκα του ΠΑΜΕ, γιατί δεν πάει άλλο..Δε θα χαρίσω τίποτα, δε θα δεχτώ τίποτα λιγότερο από αυτό που δικαιούμαι! Αμφισβητώ τον πυρήνα της ασκούμενης πολιτικής, βγαίνω από τα δεσμά της μούφας που μου πουλάνε, το λέω καθαρά: δε γουστάρω να υπηρετώ τα αφεντικά, δε θέλω να έχω αφεντικά πάνω από το κεφάλι μου, βλέπω μακριά, μια κοινωνία που ο λαός θα κάνει κουμάντο. Κι ας κουραστώ, είναι η μόνη λύση που πραγματικά υπάρχει!