Μπελογιάννης

παλεύουμε για έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων μας
στο μπόι των ανθρώπων.......

ΥΓ. Ευχαριστώ το φίλο μου και συναγωνιστή Λεό για τη φωτό!

Η βάση του Bondsteel

Η μεγαλύτερη αμερικάνικη βάση μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ, είναι αυτή που βλέπετε εδώ. Βρίσκεται στο Κόσοβο και φιλοξενεί πάνω από 7000 στρατιώτες. Είναι τεράστια και έχει τα πάντα μέσα, από εκκλησίες (μη και δεν εξομολογηθούν τα παιδιά!) μέχρι το καλύτερο νοσοκομείο στην Ευρώπη.
Πλένονται εκεί μέσα 1200 σάκοι με ρούχα τη μέρα, μαγειρεύονται 18000 γεύματα τη μέρα (για να δείτε τι φάγανε την ημέρα του Πάσχα κάντε κλικ εδώ), έχει μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, που μπορεί να ηλεκτροδοτήσει μια πόλη 25000 κατοίκων. Την κατασκευή και τη διαχείριση της βάσης την έχει αναλάβει μια θυγατρική της Χάλιμπάρτον, η οποία έχει φτιάξει βάσεις σε όλη την ανατολική Ευρώπη. Οι Κοσοβάροι Αλβανοί που δουλεύουν εκεί, παίρνουν 1 με 3 δολάρια τη μέρα και τα'χουν πάρει, λέει, γιατί η βάση είναι σούπερ-ντούπερ και αυτοί μίζεροι και φτωχοί (όχι, θα χεζόσασταν στο τάλιρο).
Συχνά πυκνά πάνε Αμερικανοί αξιωματούχοι και βγάζουν λόγους στα στρατά, όπως πήγε ο Ράμσφελτ και τους είπε "μάγκες, δεν είστε βάρος για την οικονομία μας. Ίσα-ίσα, επενδύουμε σε εσάς γιατί ακριβώς είστε το θεμέλιο για την ανάπτυξη της οικονομίας μας." Τι εννοεί ο ποιητής; Τίποτα τα τραγικό, απλά η βάση, όπως και οι άλλες μικρότερες στην περιοχή, βρίσκονται πάνω στη διαδρομή που θα ακολουθήσει ένας τεράστιος αγωγός πετρελαίου, που θα φέρνει πετρέλαιο από την Κασπία. Η Ουάσιγκτον Ποστ είχε πει, ότι μιας και γίνεται χαμός στη Μέση Ανατολή, πρέπει να έχουμε βάσεις στα Βαλκάνια για να μπορούμε να προστατεύουμε το πετρέλαιο στην Κασπία.
Ο Βρετανός διοικητής στην ΠΓΔΜακεδονίας, τον καιρό που βομβάρδιζε το ΝΑΤΟ είπε ότι πρέπει να προστατέψουμε τη χώρα (την ΠΓΔΜ) αλλά και τους ενεργειακούς διαδρόμους που περνάνε από δω. (ενεργειακός διάδρομος 8, όπως ονομάζεται).
Κατά τα άλλα, οι Κοσοβάροι χαίρονται, οι μισοί Σέρβοι οδύρονται για τα μοναστήρια τους, θέλουν ρώσικα στρατεύματα για να τους προστατεύσουν (χέστηκαν οι Ρώσσοι αλλά όχι και για το στενό πρέσσινγκ που τους κάνουν οι Αμερικάνοι!),οι άλλοι μισοί Σέρβοι έχουν πάρει ένα μαστίγιο και αυτομαστιγώνονται λέγοντας "εμείς φταίμε, καλά να πάθουμε, Δύση τι άλλο να κάνω για να με πάρεις στην αγκαλιά σου, μπας και λαδώσει και μένα το αντεράκι μου (φακές παιδιά, ό,τι πρέπει!), οι δυτικοί και κάποιοι αμεριακανοθρεμμένοι βαλκάνιοι, μιλούν για εθνοκαθάρσεις, μαζικούς τάφους κτλ κτλ, γράφουν βιβλία για τους τρισκατάρατους σέρβους και τον πιο τρισκατάρατο Μιλόσεβιτς (εδώ ρε Σλόμπο, ούτε ο μέγιστος Ανδρέας δεν έκανε πολλά τσαλίμια, πού πας και συ;!) η Κάρλα Ντελ Πόντε,(η γνωστή διώχτρια του Κακού από τα Βαλκάνια) εκδίδει βιβλία που λέει "ναι ρε παιδιά, ξέρω ότι καμιά 500 σέρβοι απήχθησαν από το Κόσοβο και τους πήραν οι Αλβανοί τα νεφρά αλλά και γω ποιόν να πρωτοδιώξω η γυναίκα;", ψιλό γαζί δηλαδή το δούλεμα..
Και γω αφού θρήνησα, έψησα τα κόλλυβα και κατέβασα τα παντζούρια για 3 μέρες, σύμφωνα με το έθιμο, επανέρχομαι μές την τσατίλα πάλι!

9 χρόνια πριν (3 και τελευταίο)

Υπομείνετε λίγο ακόμα τη μελαγχολία μου..Όπως λέει και ο Μπολσεβικίδης, "θα θεριέψουν οι λαοί των Βαλκανίων"..

Ένα άσπρο λουλούδι επιπλέει στον απογευματινό Δούναβη,
και στη μνήμη μια γλυκιά μελωδία των χρόνων που πέρασαν.
Χωρίστηκαν τα πουλία, του τραγουδιού μας με τις απλές λέξεις.
Χάνεσαι μέσα στον καπνό, Γιουγκοσλαβία, χωρίς εμένα.
Για τη νύχτα μές τη βροχή από μολύβι,
που δεν είμαι κοντά σου,
Συγχώρεσέ με, αδερφή μου
Σαν κοπελίτσα μαυρομάτα, στέκεσαι στην απέναντι όχθη,
μα εγώ να φτάσω εκεί δεν μπορώ
Για το θάνατο στην ανοιξιάτικη βροχή,
που δε μπόρεσα να βοηθήσω,
Συγχώρε σε με, αδερφή μου.

ΥΓ. Τραγούδι των ξεκούδουνων ρωσίδων ΤΑΤΟΥ.

9 χρόνια πριν (2)

- 9 χρόνια πριν ματώναμε την άνοιξη στο λιμάνι. 9 χρόνια πριν μαθαίναμε να κοιμόμαστε έτοιμοι και μαζί, γιατί μόνο έτσι γίνεται. 9 χρόνια πριν έμπαινε λίγο ατσάλι μες στις φλέβες μας και κυλάει εκεί ακόμα. 9 χρόνια πριν βιάζαμε την εθνική επέτειο, για να μην ντρέπεται. 9 χρόνια πριν κάμποσα ματατζηδάκια παρακαλούσαν για έλεος. 9 χρόνια πρίν δεν προλαβαίναμε να ερωτευτούμε. 9 χρονια πριν είχε πολύ κρύο και πίναμε. 9 χρόνια πριν δεν είχες μπλογκ αλλά τα ίδια έλεγες.9 χρόνια πριν προετοιμάσαμε την εκδήλωση. 9 χρόνια πριν γίναμε ιστορικά υποκείμενα, ξεπληρώνοντας μέρος του χρέους. 9 χρόνια πριν καταλάβαμε οτι θα νικήσουμε.9 χρόνια πριν, εμείς οι βράχοι. Μην κλαίς. Η παρτιζάν απέκλεισε τον Παναθηναϊκό. Μην κοιτάς στον ουρανό. Οι ψυχές δεν πλανώνται πουθενά.Κοίτα στη γη. Λίπασμα για τα αγκαθερά κι άλικα λουλούδια της εκδίκησης έγιναν.

9 χρόνια μετά..

Μάρκο φοβάμαι, θα έρθουν...Μη φοβάσαι, δε θα έρθουν..Να προσέχεις, σε σκέφτομαι, θα είμαι εδώ, ό,τι μπορώ θα κάνω...Και είχα δίκιο, και έκανα ό,τι μπορούσα..επί 78 μέρες..
Γιατί ήρθαν, τα κοράκια, μέσα στη νύχτα, πέταξαν πάνω από τον ανοιξιάτικο ουρανό της χερσονήσου μας και ξεράσαν το θάνατο τους..Ρήμαξαν σπίτια, νοσοκομεία, γεφύρια, κάναν σκόνη παιδιά και νέους ανθρώπους, βομβάρδισαν τραίνα, φυλακές, εργοστάσια..Και μεις εδώ ό,τι μπορούσαμε, ό,τι μπορούσα και γω,με το αδύναμο κορμί μου να σταθώ μπροστά στη φάλαγγα, να μην περάσουν, να μην φτάσουν ποτέ στους φίλους μου..Για να μπορούν να ζουν ελεύθεροι, να ζουν όπως αυτοί θέλουν, όπως αυτοί επιλέγουν..Για να ζω και γω στην ειρήνη μου και να μη φοβάμαι..Μόνοι μας, στην πύλη 11 στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, από το πρωί ως το βράδυ, να δείχνουμε τι θα πει περηφάνια, τι θα πει αλληλεγγύη.
Ήρθαν κι από δώ, και είδα την παντοδύναμη μηχανή του ΝΑΤΟ να κλαίει και να φοβάται μπροστά μας, είδα όλους αυτούς να δίνουν γη και ύδωρ στους φονιάδες, να μην ψελλίζουν ούτε μια λέξη μπροστά στο έγκλημα. Τώρα, μετά από 9 χρόνια, ξαφνικά οι Νατοϊκές αρμάδες σα να μην πέρασαν ποτέ από την χώρα μας, σαν να μην άφησε κανείς ανοιχτή την πόρτα για χάρη τους, τώρα όλοι ξαφνικά ανησυχούν και λυπούνται για τη διολίσθηση της ΕΕ, για τις μονομερείς ανακυρήξεις ανεξαρτησίας..
Όλοι τώρα δε χάφτουν τα ψέματα για το Ιράκ, αλλά κανείς δεν στάθηκε να βγάλει το συμπέρασμα ότι οι πρυτάνεις του ψέματος πρώτα σπούδασαν στη Γιουγκοσλαβία..Οι ιμπεριαλιστές και τα τσιράκια τους όλο λένε για τα μαθήματα που πήραν στη Γιουγκοσλαβία, πώς να επεμβαίνουν για να σταματούν "ανθρωπιστικές καταστροφές", πώς να μην "ανέχονται" παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων κτλ κτλ. Εκεί τα μάθανε όλα και πήγαν και τα εφάρμοσαν στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, ποιος ξέρει ποιος έχει σειρά μετά..
9 χρόνια μετά τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ ενανατίον της Σερβίας, ο κόσμος έχει αλλάξει, η γειτονιά μας έχει αλλάξει..Μένει μόνο ακριβώς ο ίδιος λυγμός, ο δικός μου, το γιατί μου, και η αποφασιστικότητα αυτών των λίγων που ήμασταν τότε, και τώρα πληθύναμε, να μην αφήσουμε ποτέ ξανά φονιάδες να περάσουν από το χώμα μας. Τώρα πια, είναι πεντακάθαρο το τι πρέπει να γίνει! Έξω το ΝΑΤΟ και Ευρωστρατός από τα Βαλκάνια! Στον ιμπεριαλισμό καμία υποταγή, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί!
ΥΓ. Όποιος σιχαίνεται να μη δεί το βίντεο, είναι λίγο κάπως..Και επίσης το τραγούδι που παίζει δε μου αρέσει και διαφωνώ εντελώς, οριζοντίως και καθέτως, γι αυτό αγνοήστε το!Δυστυχώς, δεν έμαθα να φτιάχνω ακόμα τα δικά μου βιντεάκια..

κυριακάτικο πρωινό και οι Θάντερκατς

Είμαι μές την τσατίλα..Κυριακή πρωί και έχω ξυπνήσει πολύ νωρίς, με ξύπνησε ο ήχος από τους Θάντερκατς..Θυμάμαι, όταν ήμανε μικρή, έβλεπα ένα βράδυ Θάντερκατς στο σπίτι στο χωρίο και ήρθε μια γειτόνισσα να πει στον παππού ότι πέθανε η αδερφή του, η οποία κάθε φορά που ερχόταν επίσκεψη δε μιλούσε ελληνικά με τη γιαγιά μου και γω πάθαινα σύγχυση, γιατί δεν καταλάβαινα τι λέγαν, παραμόνο το "μπέγκαϊ ότ τούκα", που θα πει "φύγε από δω", το οποίο αναγκαστικά έπρεπε να καταλάβω για να την κάνω και να σταματήσω να ενοχλώ τη γιαγιά μου..
Και κάθομαι τώρα μόνη και πίνω καφέ μόνη, ακούω μόνη τα Άσπρα Κουμπιά, περιμένω να περάσει η ώρα μπας και ξυπνήσει κανένας και πάμε για κανέναν καφέ, μιας και η μέρα έξω είναι υπέροχη..Θα μπορούσα να διαβάσω, αλλά αυτό δεν το κατάφερα ένα χρόνο τώρα, μάλλον ούτε σήμερα είναι η μέρα που θα κάνω τη διαφορά..Έχει μια ψύχρα άλλα δεν μπορώ να ανοίξω τη θέρμανση, γιατί δεν θα έχω να την πληρώσω, δεν έχω πάλι λεφτά εξαιτίας της απεργίας, δεν μπήκε ακόμα ο παχυλός μου μισθός (μπουαχαχαχά), έχω έξω στο μπαλκόνι 5 σακούλες σκουπίδια, μην τα κατεβάσω και συνεισφέρω και εγώ το λιθαράκι μου στα βουνά από σκουπίδια, αγχώνομαι μην ανέβει καμία γάτα και τρυπήσει τις σακούλες και μετά γεμίσει ο τόπος σκουπίδια, μα πιο πολύ φοβάμαι τα ποντίκια, οπότε αν είναι κάτι να έρθει, ας είναι μια γάτα, δε βαριέσαι...
Αν είχα αυτοκίνητο και ήξερα να το οδηγώ, θα πήγαινα να πιω καφέ στα Σκόπια, σιγά την απόσταση, 4 ώρες δρόμος,θα το γκάζωνα και λίγο, θα έφτανα μάνι-μάνι..Αν είχα όρεξη, θα διάβαζα τις φωτοτυπίες που έβγαλα για τις αποφάσεις επί του εθνικού ζητήματος των παρτιζάνων στην Κροατία, αλλά μου ρχεται να βάλω τα κλάματα κάθε φορά που συναντάω την τραγική αυτοπεποίθηση των γιουγκοσλάβων, εδώ δεν έχει μείνει κολυμπιθρόξυλο και μόνον εγώ ασχολούμαι με το πώς κατάφεραν και επανενώθηκαν το 1945..με τι ψυχολογία, να αναλύσω τα ζητήματα, η ευαίσθητη!
έτσι την έπαθα και με τα ρώσικα.Χρόνια και χρόνια στα βιβλία μάθαινα ρώσικα, όπου τα παιδάκια, που ήταν από όλο τον κόσμο, τους άρεσε το διάβασμα, ο αθλητισμός και η ειρήνη, και μετά τις ανατροπές, στα βιβλία που είχα στη σχολή, ήρθε η ηλίθια η Τζέιν, η αμερικάνα στη Ρωσία και ανακάλυπτε τα γκούλαγκ...15 χρόνια από τη ζωή μου έφαγα με τα ρώσικα για να με ξενερώσει η ηλίθια η Τζέιν, πάλι καλά που τα θυμόμουν και περνούσα τα μαθήματα χωρίς πολύ κόπο..
Δέκα και είκοσι πήγε η ώρα και είμαι σίγουρη πως κανείς δεν έχει ξυπνήσει, τα πίναμε χθες και είναι λογικό..Άσε που χθες έμαθα και το απίθανο, ότι παίζει να είμαι πρωτοετής φοιτήτρια στο ιστορικό, αύριο θα μάθουμε σίγουρα..Αν ισχύει αυτό, θα πάω να παίξω Τζόκερ γιατί θα μου κάτσει σίγουρα, δίπλα στη λέξη κωλόφαρδος θα πρέπει να έχει τη φάτσα μου, αν και γενικά, αυτά δε γίνονται αλλά ποτέ δεν ξέρεις..
Γενικώς, βρίσκομαι σε αδιέξοδο..Κυριακή πρωί και κάθομαι μόνη μου, βαρέθηκα να λέω στον εαυτό μου πόσο μεγάλο ρεμάλι είμαι, βαρέθηκα να θέλω να φεύγω όλη την ώρα και να μένω πάντα εδώ, βαρέθηκα να θυμάμαι, βαρέθηκα να μην μπορώ να ανοίξω τα βιβλία μου, βαρέθηκα να τα κοιτάω από μακριά και να σκέφτομαι...
Μηδέν εις το πηλίκο..κι όλα αυτά από τους παλιοθάντερκατς, που μου χάλασαν τη μέρα, χωρίς να το θέλουν βέβαια, αλλά κι αυτοί δεν ήξεραν σε πόσο περίεργα αυτιά ήχησαν..Δεν ξέρω τι κάνετε εσείς τώρα, Κυριακή πρωί, εύχομαι όμως να κοιμάστε ή τέλοσπάντων να κάνετε κάτι με κόσμο γύρω σας!
ΥΓ. Στη φωτό, η μελαγχολική μου πόλη.

You can be a star!

Ας επανέλθω, μετά τον βαρύτατο τραυματισμό μου (από ποτήρι), ανταποκρινόμενη στο κάλεσμα του Ερυθρού. Λοιπόν, πάω στο βικιπίντια και πατάω στα αριστερά το random article. Άυτό που θα βγάλει, θα είναι ο τίτλος του συγκροτήματός μου. Θα το ξαναπατήσω και αυτό που θα βγάλει θα είναι ο τίτλος του άλμπουμ μου.Θα το ξαναπατήσω 11 φορές και θα μου βγάλει τα τραγούδια. Για να δω πόσο τεράστιο αστέρι και σελέμπριτι είμαι!
1)Oak Grove High School, είμαι μια μαθητική μπάντα!
2)Pierre Guillaume, γάλλος ναύαρχος, φασίστας από ό,τι καταλαβαίνω!Τζίζους!
3)2007-08 Anaheim Ducks season, τρίμπιουτ στο πρωτάθλημα χόκεϋ, αλλάντάλλων!
4)"C" Is for Corpse, τίτλος νουβέλας...
5)Jan Vang Sørensen, Δανός ποδοσφαιριστής που τα παράτησε και έγινε πρωταθλητής πόκερ!και γαμώ τα πρότυπα!
6)Yuan, το 37 πιο δημοφιλές επίθετο στην Κίνα!
7)Duke of Atholl, τίτλος ευγενίας που έφτιαξε εκεί πέρα μια βασίλισσα στην Αγγλία!
8)Englishman's Bay, παραλί στο Τομπάγκο, εκεί που κάθε χρόνο κάνω τις διακοπές μου!
9)Prentice Cooper, αμερικανός διοικητής του Τενεσσί , ποιός ξέρει τι μαλάκας θα ήταν κι αυτός!
10)Avram Finkelstein,αμερικάνος γραφίστας, γκέι ακτιβιστής!
11)Hatchards, το παλιότερο βιβλιοπωλείο στο Λονδίνο!
12)Pollok House, μια βίλλα στην Αγγλία εκεί που περνάμε το Πάσχα με την μπάντα!
13)Washington Stecanelo Cerqueira, βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής!

Γενικά, είμαι μια μαθητική μπάντα, πλήρως αποκομένη από την πραγματικότητα, μακρία από τις ανησυχίες του λαού μου, είμαι ψωνισμένη μπάντα και τα πρότυπά μου είναι άστα να πάνε!με εμπνέουν κάτι ποδοσφαιριστές, έχω ευαισθησία στα δικαιώματα των γκέι και αδυναμία στα μεγάλα σπίτια!γενικά δεν έχω ιδέα πώς έμπλεξα μαζί τους!
Καλώ τη Μαίρη, τη ρεφορμιστική παλιόμυγα, τη Λαϊκή Ελληνική Δημοκρατία, την Σοβιετικιά φίλη και τον Μελτέμι να πράξουν το ίδιο!