6 λόγοι να καταλάβεις

Κυριακή βράδυ, Ιούλης μήνας...Η Σαλονίκη είναι άδεια, η συννεφιά και η απογευματινή βροχή με ρίξαν σε βαθιά μελαγχολία απόψε...Ήταν ένα πολύ εποικοδομητικό σαββατοκύριακο: πρώτον, συνειδητοποιείς ότι δε χρειάζεται να ρωτάς τον άλλο συνέχεια "μ'αγαπάάάάάάς?" για να δεις άμα σ' αγαπάει. Αρκεί να δεις τον άλλο να 'χει τα μάτια ανοιχτά 7 η ώρα το πρωί, για να δει ότι κοιμάσαι επιτέλους...

Δεύτερον, συνειδητοποιείς ότι οι μαλάκες είναι παντού αλλά οι πιο μεγάλοι μαλάκες είναι ακριβώς δίπλα σου. Αργά τη νύχτα, δίπλα στη σκηνή σου και γκαρίζουν μιλώντας για μπάφους και αδιαφορώντας για το αν όλοι τριγύρω κοιμούνται..Χέστηκαν..Την επόμενη, όταν γυρίσουν στην πανηλίθια καθημερινότητά τους, θα λένε "μαλάκαααα!περάσαμε τέλεια στο Ποσείδι!" Πρώτα ο εαυτός μας και άμα το φέρει η στιγμή, πρώτα οι μαλάκες οι φίλοι μας και πάντα τελευταίος ο υπόλοιπος κόσμος..Μέχρι εκεί φτάνει η "εναλλαχτικότητά" τους, μέχρι εκεί φτάνει η μαστουρωμένη, μηδενιστική αλλά ταυτόχρονα και τόσο "μαλάκα, τους έχω όλους χεσμένους" λογική τους...Δε βαριέσαι..Κωλόπαιδο φαίνεσαι ακόμα και μέσα στη νύχτα.

Τρίτον, συνειδητοποιείς πόσο εντελώς ηλίθιος κόσμος κυκλοφορεί εκεί έξω..τόσο ηλίθιος που μπορεί να σκοτωθεί εξαιτίας της ηλιθιότητάς του αλλά την ίδια στιγμή να πάρει και άλλους πέντε στο λαιμό του..Επειδή είναι ηλίθιος..Επειδή είσαι μια θεία, που προσπαθείς να περάσεις επαρχιακό δρόμο της Χαλκιδικής, Κυριακή απόγευμα, αλλά κοιτάς μόνο τη μία λωρίδα κυκλοφορίας..Η άλλη δεν υπάρχει..Η άλλη εξαφανίστηκε..Κι ας έρχονταν από αυτήν, την άλλη λωρίδα η Παρτιζάνα και οι άνθρωποι που αγαπάει..Χέστηκες..Εσύ θέλεις να περάσεις απέναντι...Ευτυχώς για όλους πέρασες απέναντι και μεις συνεχίσαμε, έχοντας χάσει δέκα χρόνια από τη ζωή μας...

Τέταρτον, συνειδητοποιείς ότι δεν παίζει ποτέ να ξεκολήσεις από τη Γιούγκα, γιατί η Γιούγκα, για έναν παράξενο λόγο, σου θυμίζει καλοκαίρι..Όχι όμως ένα οποιοδήποτε καλοκαίρι...Εκείνο το καλοκαίρι, όπως το είχες στο μυαλό σου όταν ήσουν μικρός και το περίμενες πώς και πώς, το καλοκαίρι που έπαιζες όλη μέρα στη γειτονιά με τα παιδάκια και μετά πήγες θάλασσα, έχοντας πάντα στο νου σου να μετράς τα παγωτά και τα μπάνια που έκανες, γιατί άμα γύριζες στο σχολείο τα άλλα παιδάκια θα σε ρωτούσαν 'πόσα παγωτά έφαγες εσύ το καλοκαίρι;!". Αυτό το καλοκαίρι, που στο βάθος των αναμνήσεών σου είναι χρυσαφί, είναι η άμμος και ο χαρούμενος κόσμος να λιάζεται πάνω της. Αυτή είναι η Γιούγκα...Κι αυτή η Γιούγκα υπάρχει μόνο μέσα στο μυαλό μου..

Γιατί, πέμπτον, συνειδητοποιείς ότι αυτή η Γιούγκα, που υπάρχει μόνο μέσα στο μυαλό σου, αρχίζει και ξεθωριάζει, αρχίζει και χάνεται στο χρόνο...Δεν την βρίσκεις πουθενά, παρά μόνο τυχαία, εκεί που καθαρίζεις το σπίτι μιας θείας που μάζευε χαρτούρα και ανάμεσα στα άλλα βρίσκεις και ένα φυλλάδιο του γιουγκοσλαβικού ΕΟΤ να σου λέει πόσο παραδεισένιος προορισμός είναι η Γιούγκα, πως τα νερά της είναι φημισμένα και τα φαράγγια των ποταμών της, τα πιο βαθιά στον κόσμο..Θέλεις να κλάψεις γιατί νιώθεις μόνος και η Γιούγκα δεν υπάρχει πια πουθενά, ίσως βέβαια να την βρεις στις αντιφάσεις των φίλων σου: "Άσε και ξέρεις τι καλά περνούσαμε τότε;!" για να θυμηθεί μετά αυτό που του μάθανε καλά τόσα χρόνια "Ναι, αλλά ας μείνει ο καθένας μόνος του"...Είναι η βιογραφία του Τίτο, φάτσα κάρτα στη βιβλιοθήκη, του ψεύτη Παρτιζάνου Τίτο, που όμως δεν μπορώ να σου δανείσω γιατί ήταν του παππού και μόνο έτσι θυμάμαι τον παππού, γιατί ο παππούς ήταν λάτρης του ψεύτη Παρτιζάνου Τίτο..Είχε κρύο και έβρεχε στο Βελιγράδι κι ας ήταν Ιούλης μήνας, κι ας βρισκόμασταν στην καρδία του καλοκαιριού...

Αυτή η βιογραφία, φάτσα κάρτα στη βιβλιοθήκη είναι το έκτο πράγμα που συνειδητοποιείς, εκεί που κάθεσαι στην παραλία, νύχτα και η παρέα λέει τρομαχτικές ιστορίες..Συνειδητοποιείς ότι η πιο τρομαχτική ιστορία που έχεις να πεις είναι μια ιστορία που κανείς, εκτός από σένα, δε θα τρομάξει..Είναι αυτή η εναλλαγή, το ζεστό και χαρούμενο καλοκαίρι που γίνεται βροχερό και συννεφιασμένο απόγευμα Κυριακής, Ιούλη μήνα στη Σαλονίκη..Αυτό είναι το πιο τρομαχτικό που θα μπορούσα να πω, το τέλος της Γιούγκας, το τέλος μιας καλοκαιρινής μέρας..

karadzic arrested

Brexei kai exei kruo alla toulaxiston katafera kai brika polla biblia!Loipon na sas pw ti ginetai me ton karadzic pou ton sullaban tin Pempti, apo o,ti lene..
Autos zouse kanonika sto Beligradi, lene, me pseutiki tautotita, douleue se mia kliniki sto Neo Beligradi. Htan "enallaxtikos" giatros, psuxiatros itan etsi ki alliws kai ton piasan mesa sto lewforeio ka8ws erxotan sto Beligradi(sto kentro as poume).edeiksan mia fwtgrafia tou kai ontws den emoiaze ka8olou!Egrafe kai se ena iatriko periodiko...
Oi paragontes tis Dusis, dilwnoun poso ikanopoiimenoi einai kai fusika o Solana eipe oti twra i Serbia 8a parei points gia authn tis tin epituxia (na piasei diladi ton Karadzic)..De barieste...Sti Serbia exoun ta idia problhmata me emas stin Ellada kai pisteuoun oti isws twra pou piasan ton Karadzic ta pragmata 8a einai kalutera..(petuxame kai mia mini sugketrwsi kapoiwn ergazomenwn pou 8elan ta lefta tous)..
Egw eimai me ena eirwniko xamogelo diarkws giati ta idia legane kai prin 8 xronia, otan pisteuan oti ama Fugei O Milosevic ta pragmata 8a ginoun kalutera...Skata ginan alla autoi akoma elpizoun...E tipota de 8a allaksei, mia zwi pipa kwlo 8a tous pane..
Auta pros to paron!
A!To apogeuma 8a exei sugkentrwsi gia ti sullipsi tou Karadzic, 8a paw na dw ti 8a ginei , na bgalw kamia fwto na sas deiksw!Alla ntaksei, min ton lupaste...ka8iki deksios, xristianos kai e8niki htan o tupos..Bebaia, auto den simainei oti oi arxi-egklimaties amerikanoi mporoun na to paizoun "kaloi" kai "dikaioi", mi xesw!
Ova prica nema kraja...Auti i istoria, den exei telos!

Ta greeklish einai xalia, etsi?!

Kwlokruo sto Beligradi

eimai sto Beligradi kai den exei ellinikous xaraktires o upologistis...Alla i8ela me ka8e tropo na pw oti eimai gkantemw, dioti kalokairiatika, mesa ston Iouli, gamw to Mpella mou, edw exei kruo kai mallon aurio 8a vrexei!!!!!!!Hmarton diladi!!!Hr8a mexri edw panw gia na faw ti vroxa kai na mhn mporesw na kanw ti douleia mou?!Epistrefw suntoma!

Εμ βλαμμένοι εμ γκαιμπελίσκοι!

Δεν είχα σκοπό να ασχοληθώ με την χυδαία επίθεση των ηλίθιων γκαιμπελίσκων του ΛΑΟΣ εναντίον του ΚΚΕ...Οι τύποι και ηλίθιοι είναι και αντικομμουνιστές και μια ζωή θα απολογούνται που είναι δεξιοί (και ηλίθιοι). Αλλά ο πιο βλαμμένος από όλους είναι ο Γιωργάκης! Δηλαδή ήμαρτον! Είπε ξανά σήμερα ότι το ΚΚΕ δεν είναι υπεράνω του νόμου και πως αποδέχτηκε να κινείται μέσα στα συνταγματικά όρια. Αν δεν το έκανε τότε να ξεκινήσει την επανάσταση στο βουνό!

Καλά ρε φλωρούμπα..Ποιος σου είπε ότι την επανάσταση θα την κάνουμε στο βουνό?!Στη βίλα σου θα την κάνουμε και θα'ναι ντάλα μεσημέρι! Άντε μου στο διάολο, γελοίοι τύποι!Κλέφτες, επικών διαστάσεων, απατεώνες που κάνατε τον κόσμο να ζει με τρεις και εξήντα, που ξεπουλάτε την περιουσία του ελληνικού λαού, θα ζητήσετε και τα ρέστα κι από πάνω!



ΥΓ. ΟΧΙ στο φασισμό!

Τα ψάρια, τα μπάνια και τα αιώνια ερωτήματα

Τώρα εγώ πρέπει να: τρώω ψάρια (λιαξ!), να τρώω σαλάτες, να κάνω μπάνια και να κόψω το τσιγάρο..

Και τον καφέ μου πώς θα τον πίνω?! Τις μπυρίτσες μου?! Έτσι ξεροσφύρι?!Ποιά είναι τα ψάρια?!Πώς καταλαβαίνεις άμα είναι φρέσκα? Πώς τα μαγειρέυεις?Κάνει να φας φέτα με το ψάρι? Στο κολυμβητήριο πρέπει να φοράω σκουφάκι?Αντιηλιακό κάνει να φοράω?Αν όχι, πώς θα κάθομαι κάτω από την ήλιο, που είμαι άσπρη σαν τη Χιονάτη και καίγομαι αμέσως?Το χειμώνα, πώς θα βγαίνω με βρεγμένα τα πλούσια και πλουμιστά μαλλιά μου στο κρύο?Θα πέσει η μπυροκοιλιά, να έχουμε και κανά έξτρα κίνητρο ή τζάμπα θα βαράω τα χιλίομετρα πάνω κάτω στην πισίνα? Κάθε φορά που θα πηγαίνω στο νοσοκομείο θα δίνω και 3 ευρώ?!Το κωλοταμείο θα καλύψει 100% καμία εξέταση ή θα πληρώνω όλην την ώρα? Γιατί μου αυξήσαν την εισφορά στο κωλοταμείο 50 ευρώ?Μάθαν οτι αυξήθηκε ο μισθός μου ή θεωρούν ότι μπορώ να ζήσω με 450 ευρώ το μήνα? Υπάρχουν προγράμματα που σε βοηθάν να κόψεις το κάπνισμα, όπως στην Αγγλία, που σε γράφουν τζάμπα στο γυμναστήριο? Με 450 ευρώ μπορώ να κάνω παιδιά?Αν όχι, ποιός θα με γηροκομήσει?Κι αν δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου, ποιός θα μου φέρνει ένα ποτήρι νερό? Υπάρχουν υπηρεσίες που φροντίζουν τα ανήμπορα γεροντάκια? Μπορείς να γράψεις το παιδί σου στον Δημοτικό Παιδικό Σταθμό χωρίς να έχεις μέσο? Μπορείς να διαβάσεις χωρίς να καπνίζεις? Κι αν όχι, τότε πώς μπορείς να συγκεντρωθείς? Γιατί το Αμαζον δεν φέρνει τα βιβλία που θέλω στην Ελλάδα? Μπορείς να κάνεις λιγότερες από 3 ώρες μέχρι τη Χαλκιδική ή καλύτερα να μην πας καθόλου?Γιατί όλοι πάνε Χαλκιδική και όχι Κατερίνη, ας πούμε? Κι αν είναι να κάνω μπάνιο, πρέπει να φάω όλην την ταλαιπωρία μέχρι το Ποσείδι? Να φύγω πρωί ή μεσημέρι Σαββάτου?Να γυρίσω βράδυ Κυριακής ή χαράματα Δευτέρας? Θα πληρώνουν οι υποψήφιοι διδάχτορες φέτος στο Ποσείδι ή θα τα σπάσω όλα εκεί μέσα?
Αυτά είναι μόνο κάποια από τα ερωτήματα που μου γεννήθηκαν εχθές, όταν ο γιατρός μου είπε "κόβεις τσιγάρο, τρως ψάρια, κάνεις μπάνια."

Στο Μάλι Μαδι νίκησε ο Λαϊκός στρατός, ανίκητος δεν είναι ο ιμπεριαλισμός!

Όταν πριν 16 χρόνια πήγαμε στις Πρέσπες πρώτη φορά, ήμασταν κυριολεκτικά δυο τρια λεωφορεία..Καμιά εικοσαριά σκηνές, στήθηκαν δίπλα στη λίμνη των Πρεσπών και τόσοι ήταν οι σύντροφοι, που σε δύσκολες στιγμές ξεκίνησαν το θεσμό των διημέρων της ΚΝΕ.Οι καιροί ήταν δύσκολοι και για τα Βαλκάνια, μόλις είχε διαλυθεί η Γιουγκοσλαβία και είχε ξεκινήσει ο πόλεμος και μεις, εκεί που προσπαθούσαμε να σταθούμε στα πόδια μας, δεν ξεχάσαμε ούτε στιγμή τον αντίπαλο..

Φέτος ήμασταν χιλιάδες..Ακριβώς γιατί δεν χάσαμε ποτέ τον αντίπαλο από το στόχαστρο. Άλλαξαν πολλά όλα αυτά τα χρόνια και γω τώρα που μεγάλωσα, που είδα τόσα πράγματα, που έμαθα άλλα τόσα, οι Πρέσπες δεν είναι πια απλά μια μαγευτική τοποθεσία..Είναι η Ιστορία μας, είναι οι νίκες μας ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Το Ανταρτικό και τα χωριά με τα ερημωμένα πλίνθινα σπίτια, δεν είναι απλά γραφικά χωριουδάκια, είναι τα χωριά της Τσβέτας και των ηρώων του Δημοκρατικού Στρατού..Το Βίτσι, δεν είναι απλά ένα καταπράσινο βουνό, είναι η Ελεύθερη Ελλάδα..Ο Λαιμός, δεν είναι απλά μια λωρίδα γης στη λίμνη, είναι ο τάφος χιλιάδων μαχητών και γυναικόπαιδων, χτυπημένα από τους αμερικανοταϊσμένους μοναρχοφασίστες..Εκεί στις Πρέσπες, δίπλα στη λίμνη, στα βουνά τριγυρνά ακόμα η θέληση για μιαν άλλη κοινωνία..

Τίποτα δε θυμίζει κάτι από όλα αυτά στην περιοχή..Είναι γεμάτα τα χωριά με προτομές μακεδονομάχων και όχι της Τσβέτας..Είναι κάπου εκεί και η φίλη μου η Φωτίκα, που ασχολείται με τον διασυνοριακό και διαπολιτισμικό διάλογο στο τριεθνές..Μωρή Φωτίκα, οι λαοί δε θέλουν τριήμερα με ανταλλαγές συνταγών για το πώς βράζουν τα φασόλια για να ζουν αγαπημένοι! Πόσες φορές θα στο πω! Θα μπορόυσες να έρθεις στο διήμερο για να δεις τι θα πει αλληλεγγύη!

Τότε, πριν 16 χρόνια κάποιοι ακόμα ήταν μεθυσμένοιαπό τη νίκη τους, από το τέλος της Ιστορίας, όπως χαρακτήρισαν τις ανατροπές, κάποιοι ούρλιαζαν για τη Μακεδονία και ήταν όλοι εκεί, να προσθέτουν τη φωνή τους στις εθνικιστικές κραυγές που είχαν σκεπάσει τα Βαλκάνια..Όλοι "πλην Λακαιδεμονίων"..Τότε που λίγα μέτρα από τις Πρέσπες, ξεψυχούσε η Γιουγκοσλαβία, και μαζί της έκατοντάδες χιλίαδες άνθρωποι, τότε που ο χρόνος γυρνούσε πίσω, εκεί που ο πόλεμος μόνο μπορεί να σε γυρίσει, και επειδή κατέστρεψε τα πάντα και επειδή κατέστρεψε ό,τι πιο σπουδαίο είχε πετύχει ο σοσιαλισμός στην περιοχή μας, την ειρηνική συμβίωση..Γέμισαν τα μυαλά των ανθρώπων με μίσος, με σημαίες και με τις ΝΑΤΟϊκές μπότες να υποθηκεύουν το μέλλον τους..Δυστυχώς, οι Πρέσπες, παραμένουν επίκαιρες..

Εγώ μεγάλωσα και δεν αντέχω το ξενύχτι. Ούτε αντέχω τους πιτσιρικάδες γύρω μου να φωνάζουν 3 η ώρα το ξημέρωμα, την ώρα που προσπαθώ να βολευτώ στη σκηνή κάπως για να μην πονάνε τα γόνατά μου..Να σας πω και τη μαύρη αλήθεια, μεγάλωσα τόσο που μάλιστα έκανα δυο φορές παρατήρηση σε κάτι μικρούς που λέγαν ανέκδοτα (απέιλησα ότι θα τους ρίξω τη σκηνή η τρισάθλια!)..Άραγε να έκανα και γω τόση φασαρία στα διήμερα όταν ήμαν μικρή?!Μπααααα..Ήμαν ήσυχο παιδί!
Ούτε χόρεψα στα γλέντια και στις μουσικές, απέφευγα τις μετακινήσεις γιατί μπαίναν οι αμμούτσοι στα παπούτσια μου και μου γαργαλούσαν τα πόδια, ούτε μπιτς βόλεϊ έπαιξα, για να μη με κουβαλάνε μετά, ούτε σουβλάκια έφαγα (τρώω κάθε μέρα στη Σαλονίκη και είπα να αποτοξινωθώ!).

Παρόλα αυτά, τα διήμερα τις ΚΝΕ ακόμα με μαγεύουν..Είναι ο κόσμος, οι κόκκινες σημαίες και αυτοί οι αναθεματισμένοι πιτσιρικάδες που κάνουν φασαρία και δεν κουράζονται ποτέ, όλοι αυτοί που έρχονται από κάθε άκρη της Ελλάδας (Άθλιε φτάσατε?!) που κάνουν το κάθε διήμερο μια ανεπανάληπτη εμπειρία, ακόμα κι αν έχεις πάει σε όλα τα διήμερα..Είναι η βρόχα που σε πιάνει καμιά φορά, όπως στο Γράμμο, ο ήλιος που σε καίει, όπως στο Άκτιο, τα χιλιόμετρα μέχρι την Πάτρα, τα καράβια για τη Χίο, το αμάξι που κοιμάσαι στο Λαύριο, ο Άθλιος που σκάει μύτη με το μπλουζάκι Σίμπσονς και ο Ριζομπρέικερ που πουλάει ΣιΝτι στις Πρέσπες, ανάμεσα στα τιπ του κάθε διημέρου!

Είναι κι αυτή η πορεία στη Φλώρινα, κάτω από το λόφο που μας θέριζε ο κυβρνητικός στρατός προς το χωράφι που θάψαν ζωντανούς και πεθαμένους τους μαχητές του ΔΣΕ..Η πορεία στη Φλώρινα, που έχει πολλές δεκαετίες να δει τόσες κόκκινες σημαίες να διαβαίνουν αποφασιστικά τα στενά της δρομάκια..Το μνημείο στο χωράφι που δεν αντέχει το μίσος αλλά σε πείσμα τους, ξαναστήνεται και θα ξαναστήνεται για όσες φορές χρειαστεί..Είναι κι αυτή η κυρία που την πήραν τα κλάματα, μόλις μας είδε να περνάμε..

Είπα πως αυτό το διήμερο θα ήταν το τελευταίο και συμβολικά να το δεις-πρώτο στις Πρέσπες-τελευταίο πάλι στις Πρέσπες, αλλά με φαίνεται πως δε θα μπορέσω να αντισταθώ! Από τις Πρέσπες μέχρι τη Σούδα κι από το ΄Ακτιο μέχρι τη Χίο, σε όλη τη χώρα, όπου κι αν πάει το διήμερο, θέλω να είμαι εκεί, ανάμεσα στον ανθό της νεολαίας, όπως σε κάθε τι που δηλώνει ποιά είναι η νιότη του κόσμου!

Θα τα ξαναπούμε σύντροφοι του χρόνου, εκεί που θα είμαστε ακόμα πιο πολλοί ,εκεί που θα είμαστε ακόμα πιο αποφασισμένοι!

ΥΓ. φωτογραφίες το απόγευμα, που θα πάω σπίτι.
ΥΓ. Για φωτό και λοιπές λεπτομέριες δείτε εδώ στου Ριζομπρέικερ και εδώ στη Στιγμιαία Κατρακύλα της Λογικής και στον Άθλιο και στου Μπολσεβικίδη, που είναι γκαντέμης και στον Αντάρτη Μαχητή. αλλά και στον Πάλης ξεκίνημα και στον Πρεκάριο.

Μιτινγκ κόκκινων μπλογκερς

Ανυπομονώ να βρεθώ για άλλη μια φορά στις Πρέσπες στο διήμερο της ΚΝΕ! Όχι μόνο γιατί συμμετείχα στο πρώτο διήμερο της ΚΝΕ πριν 17 χρόνια, (ήμανε μικρή, τοσοδούλα, αρκετά σπαστική αλλά πάντα καλό παιδί, με είχε πάρει από το χέρι ο αδερφός μου και πήγαμε, δυο λεωφορεία όλα κι όλα και μόνο από την Β. Ελλάδα)αλλά και γιατί σε αυτό το διήμερο θα συναντηθούμε οι κόκκινοι μπλόγκερς!

Όντως με τον Άθλιο το είχαμε σκεφτεί πιο φαντεζί, με μαπννεράκια, φρου φρου, κορδέλες και τα σχετικά αλλά δε φαίνεται να ξεπερνάμε αρχικές δυσκολίες ..Βασικό πρόβλημα που από την πολύ αρχή εμφανίζεται είναι το πώς θα αναγνωριστούμε μέσα στους χιλιάδες απλούς κατασκηνωτές...Ο Άθλιος είπε να κρατάμε ισολογισμούς του Ριζοσπάστη αλλά πέρασε η εποχή τους..Εγώ λέω να φοράμε όλοι καπέλο!Όποιος έχει άλλη γνώμη να την καταθέσει..Γενικώς, και με ισολογισμούς να έρθει κάποιος, θα καταλάβουμε ότι ψάχνει εμάς...
Ελάτε όλοι!Θα είναι πολύ ωραία!Ανυπομονώ να έρθει το Σάββατο!