Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2008

Yugo 45

Με αφορμή το κείμενο του Εξαποδώ,ενισχύω τη νοσταλγική διάθεση με ένα τραγουδάκι, που αποδεικνύει ότι το YUGO 45 ΔΕΝ ήταν ένα απλό αυτοκίνητο αλλά πολλά παραπάνω!

Λένε πως τα θαύματα του κόσμου είναι οι πυραμίδες της Αφρικής, Λένε πως τα θαύματα του κόσμου είναι τα μεγάλα ποτάμια της Ινδίας.
Αλλά κανένα θαύμα δεν ήταν όπως όταν ο μπαμπάς πάρκαρε στην αυλή του Υugo 45.

Μαζεύτηκε όλη η γειτονιά και το μισό σόι, το άλλο μισό δεν μπορούσε από το ζόρι του.
Η μάνα έφτιαξε μεζέδες, έψησε και πίτα ο μπαμπάς πήγε στο μπακάλη για εφοδιασμό.
Ήταν τότε καλά, όλα στην πίστωση, όλα για την παρέα φίλε, ήταν τότε ωραία, και εκδρομές και λίγο στη θάλασσα, το σπίτι γεμάτο γέλια και στην αυλή το Υugo 45.

Το οδηγούσε ο γείτονας Φράνιο, για να πουλήσει μήλα, το οδηγούσε ο γείτονας Μόμο για να ξεγεννήσει η γυναίκα του, το οδηγούσε ο Μίρσο, για να πάει μπουδελότσαρκα, το οδηγούσα και λίγο εγώ, όταν έπαιρνα τα κλειδιά.

Κοιτώ ένα απόγευμα και από την αυλή ακούω φωνές, ο Μόμο, ο Φρανιο καιο Μίρσο κάτι λέγαν χαμηλόφωνα,
Μετά να δώσαν τα χέρια, στη γειτονιά δε γινόταν, μετά πήγε ο καθένας στη μεριά του.

Φαινόταν μικρό το Υugo 45εκείνο το απόγευμα…
Φύγαμε ένα πρωί με δυο νάιλον τσάντες, πρώτα από την οδό Λένιν και μετά από την οδό Λουμπλιάνας,

Σήμερα είναι πολύ καλύτερα, νέο διαμέρισμα και νέα πόλη, ο μπαμπάς έγινε παράγοντας στο καντόνι, αλλά στο μυαλό μου είναι πάντα η ίδια εικόνα, το μικρό, σπίτι, η μικρή αυλή και εκεί το Υugo 45

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008

Εχω μια απορία

Διάβασα χθες ότι υπογράφτηκε μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Βοσνίας, για την πάταξη της τρομοκρατίας και το έλεγχο της μετανάστευσης..Ουσιαστικά πρόκειται για την εφαρμογή της συνθήκης Σένγκεν, φακέλωμα και τα σχετικά. Παρόλα αυτά εγώ δεν κατάλαβα το εξής: Γιατί μια χώρα όπως η Βοσνία, που έχει περίπου ένα εκατομμύριο πολίτες της πρόσφυγες σε άλλες χώρες και κάποιες χιλιάδες φανατικούς ισλαμιστές στο έδαφός της, προίκα του ισλαμικού-αμερικανοθρεμμένου- σκοταδισμού από τον καιρό του πολέμου, να υπογράψει μια τέτοια συμφωνία?!



ΥΓ. Παππού, τώρα με το μνημόνιο που υπογράφτηκε μπορείς να έρθεις διακοπές στην Ελλάδα χωρίς βίζα!

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2008

Για να μην ξεχνιόμαστε!

Ακόμα δεν έχω βρει κάτι καλύτερο για να περιγράψω αυτό που νιώθω...Ευχαριστώ τους δημιουργούς αυτού το καταπληκτικού άσματος!μα είναι θεός ο τύπος!

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008

Αμερικάνικες εκλογές και Γιαννάκης Πρετεντέρης

Δεν είχα πρόθεση να ξαναγράψω για τις αμερικάνικες εκλογές, είμαι από αυτούς που δεν κρατάν καθόλου καλάθι-σε αντίθεση με κάποιους που κρατάν έστω και μικρό. Αλλά σήμερα που είδα ειδήσεις στο Μέγκα καταλάθος πάλι, έπεσα στο Γιαννάκη και βγήκα από τα ρούχα μου!

Δηλαδή πρώτα βγήκε αυτός, γιατί δεν κατάλαβε κανείς την ιστορικότητα των στιγμών που ζούμε, όπως δήλωσε με ύφος λες και του βρίσαν την μάνα και τον πατέρα! "Μα έχετε καταλάβει ποιος έγινε πρόεδρος?!Ο γιος του μετανάστη, που δεν έβρισκε δουλειά και πήγε στην Ινδονησία!Η γυναίκα του είναι δισέγγονη σκλάβου!!!Αυτά μόνο σε αυτήν τη χώρα γίνονται!Το παιδί του φτωχού να πάει στο Χάρβαρντ!!!!!"

Έτσι είναι αγαπητοί φίλοι, για τον Γιαννάκη αυτό είναι ιστορικό! ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχουν πολλοί φτωχοί και μόνο ΕΝΑΣ να πάει στο πανεπιστήμιο, για να ζήσει ο Γιαννάκης ιστορικές στιγμές!ΠΡΕΠΕΙ όλοι οι πολιτικοί να είναι από τζάκια και μόνο ΕΝΑΣ να μην είναι, για να ζήσει ο Γιαννάκης ιστορικές στιγμές!(Βέβαια δεν ξέρω αν ενθουσιάστηκε το ίδιο με το γιό του ταχυδρόμου...)
Αυτά τα τσιράκια των αστών είναι εντελώς γελοία!Την άλλη φορά που θα βγουν στο δρόμο μαθητές-φοιτητές -εργάτες και θα διεκδικούν, μην απορήσετε γιατί ο Γιαννάκης θα τους ρίχνει καντίλες!Είναι γιατί φοβάται πως αν εκλπηρωθούν τα όνειρα των πολλών φτωχών, αυτός θα χάσει κάθε συγκίνηση στην καλοπληρωμένη ζωή του!

Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008

Αμερικάνικες Εκλογές

Στις τελευταίες αμερικάνικες εκλογές έτυχε να βρίσκομαι στο Λονδίνο για το μεταπτυχιακό. Ανάμεσα στους άλλους, είχα και κάτι αμερικάνες συμμαθήτριες οι οποίες ήταν φανατικές οπαδές του Δημοκρατικού υποψήφιου- πως τον λένε δε θυμάμαι, από Κάπα άρχιζε πάντως. Είχαν κονκάρδες και πολλή αγωνία για το αποτέλεσμα, μιας και δεν ήθελαν να βγεί ο Μπους που τις είχε κάνει ρεζίλι στο παγκόσμιο στερέωμα. Τόσο ρεζίλι που όταν ρώτησα τη μια 'από που είσαι;' μου απάντησε όλο ενοχές, από τις ΗΠΑ και έχεις κάθε δικαίωμα να βρίσεις, δεν με πειράζει!Αυτή η εντελώς ντροπιασμένη αμερικάνα, έκανε στο τέλος μια διπλωματική με θέμα "Οι εθνικές ταυτότητες στην πρώην Γιουγκοσλαβία μέσα από συνταγές", μιας και ήταν καταπληκτική μαγείρισσα και συχνά πυκνά μας καλούσε να φάμε τα κεκάκια που έψηνε..Δε βαριέσαι, και γω δεν ήξερα ότι ο τσελεμεντές μπορεί να αποκαλύψει τέτοιες πλευρές!

Στο θέμα μας τώρα, που λέτε αυτές, μόλις ξαναβγήκε ο Μπους το ρήξαν στα μνημόσυνα, ήταν πολύ στεναχωρημένες που το ρεζιλίκι τους θα συνεχίζονταν για άλλα τόσα χρόνια..Τώρα όλες έχουν επιστρέψει στις ΗΠΑ, εκτός από αυτήν τη μαγείρισσα που έμεινε στην Αγγλία γιατί, όπως έλεγε η Αμερική δεν της ταιριάζει. Μάλλον σήμερα αυτές θα πάνε να ψηφίσουν Ομπάμα και το βράδυ θα αγωνιούν μαζί με τους Πασόκους και κάποιους Συνασπισμένους για τα αποτελέσματα..Εγώ πάλι, όπως και τότε, θα είμαι παγερά αδιάφορη, χωρίς όμως να έχω δίπλα μου απελπισμένες αμερικάνες να τις κάνω χάζι..Δεν είναι πως δε με ενδιαφέρει τι γίνεται στις ΗΠΑ, μακάρι μια μέρα να πέσει ένα μικρόβιο ξεχασμένο στο σοβιετικό οπλόστάσιο και να μολυνθούν με τον κομμουνισμό όλοι οι αμερικάνοι..Αλλά επειδή η ανωτερότητα του σοσιαλισμού δεν έπιασε τέτοια επίπεδα, δυστυχώς δεν παίζει να υπάρχει τέτοια λύση για αυτούς τους καημένους τους αμερικάνους, που τους έχουν ξεσκίσει τόσα χρόνια, εσωτερικώς και εξωτερικώς, οι κυβερνήσεις τους. Δεν μισώ τους καημένους τους αμερικάνους, το λαό δηλαδή των ΗΠΑ, κι ας είναι τόσο βλάκες..

Προσωπικά δεν μπορώ να συμμεριστώ την αγωνία της μαγείρισσας, ούτε των αλλών συμμαθητριών. Μου φαίνονται απελπιστικά ίδιοι και ο Ομπάμα και ο ΜακΚέιν. Γι αυτό αφήνω τις αμερικάνες συμμαθήτριες να αγωνιούν απόψε μαζί τους Πασόκους και κάποιους Συνασπισμένους, που βλέπουν μια νέα στροφή της παγκόσμιας Αριστεράς, όπως τότε με τον Κλίντον, πριν αρχίσει να βοβμαρδίζει βέβαια. Ξέρω πως τα βάσανα του κόσμου δε θα τελειώσουν, ξέρω πως οι φτωχοί αμερικάνοι θα μείνου πάλι φτωχοί και πως οι πλούσιοι εννοείται θα γίνονται πλουσιότεροι. Αμερικάνες συμμαθήτριες μην χάνετε το κουράγιο σας!


ΥΓ. Τα κουλουράκια της συμμαθητρίας που έψησε προς τιμή της καμπάνιας των Δημοκρατικών.

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2008

Hunger

Σπάνια πάω σινεμά..Είναι αυτό το 8άευρω (πλέον) που με κάνει εντελώς καχύποπτη!Εξάλλου, ποιός θα με αδικήσει: στις δέκα ταινίες άντε η μία να βλέπεται..Η εξαιρετική ταινία, που θα πεις 'αυτά είναι!', έρχεται μια στο τόσο!Λίγο αυτό, λίγο το ότι δεν έχω εντάξει την τέχνη στην καθημερινότητά μου-δε βοηθάει και αυτή η πόλη βλέπετε-με ανάγκασαν να πέσω στις..κριτικές!Αμα ο Αντωνάκος πει καλό λόγο για ταινία,(που σπάνια λέει ο άνθρωπος) θα πάω να τη δω!Αλλιώς, μετά από καιρό το πολύ πολύ σε κανά ΝτιΒιΝτι..
Εχθές όμως πήγα και είδα μια από τις ωραίες ταινίες που έχω δει τελευταία. Αναφέρομαι στο Hunger και σας συμβουλεύω να πάτε να τη δείτε, όσοι δεν το κάνατε ως τώρα!Δεν ξέρω πολλά από τα τεχνικά ζητήματα, σκηνοθεσίες, φωτογραφίες και τα σχετικά, αλλά πραγματικά μου άρεσε!Πιστεύω ότι οι επιλογές του σκηνοθέτη, το πόσο θα κρατήσει η σκηνή, πώς θα κουνήσει την κάμερα, πώς θα ζουμάρει στα πρόσωπα, ήταν εξαιρετικές για να μπορέσει να βοηθήσει εμένα την άσχετη να μπω στο πνεύμα και τη λογική του.

Θέμα της ταινίας ο αγώνας των κρατούμενων στις βρετανικές φυλακές μαχητών του ΙΡΑ, ο αγώνας μέχρι θανάτου, ενάντια σε ένα κράτος που κυριολεχτικά κατέστρεψε κόσμο και κοσμάκι ανά την υφήλιο.Αληθινή ιστορία. Ο πάντα αξιοσέβαστος, αν και πολύ συζητήσιμος αγώνας του ιρλανδικού λαού πάντα με γοήτευε.Πέρα από αυτό μπαίναν πολλά ζητήματα στην ταινία για να προβληματιστείς:οι επιλογές των ανθρώπων, οι μορφές και το περιεχόμενο της πάλης, η επί προσωπικού διάσταση των πράξεων που μόνο η Ιστορία δικαιώνει, όταν τις δικαιώνει..

Χωρίς δεύτερη σκέψη, να πάτε να τη δείτε!