Για το περιβάλλον ρε γαμώτο, αναφωνεί ο Σουφλιάς και αναγκάζει τον κόσμο να αγοράσει νέο αμάξι, μπας και γλυτώσει κανά φράγκο από την αύξηση των τελών κυκλοφορίας. Βέβαια, από ό,τι αντιλαμβάνομαι εγώ, αν κάποιος κυκλοφορεί ακόμα κανά παμπάλαιο όχημα, σημαίνει ότι δεν έχει για να πάρει νέο. Και αν αναγκαστεί να πάρει νέο σημαίνει πως θα τσιμπήσει κανά δάνειο, άρα καλύτερα να πάει με το λεωφορείο. Τα λεωφορεία όμως δεν άκουσα να τα ενισχύουν καθόλου, οπότε ή επιλογή είναι μια: παστώσου σαν τη σαρδέλα και μην καπνίσεις γιατί εκτός από πράσινοι έχουμε γίνει και υγιείς.
Και επειδή εγώ δεν έχω αμάξι είπα να κάνω κάτι στην καθημερινότητά μου για να σώσω και γω το περιβάλλον. Πήρα συμπυκνωμένο υγρό για τα ρούχα. Με 700μλ μπορείς να βγάλεις 20 πλύσεις και όλα αυτά στους 30 βαθμούς κελσίου μόνο. Γιούχου είπα μέσα μου και άρχισα να πλένω. Μόνο που το υγρό δεν έβγαινε με καμιά παναγία και αναγκάστηκα να τα ξεπλύνω πάνω από τρεις φορές, καταναλώνοντας περισσότερο ρεύμα και νεράκι, το οποίο εδώ στην πόλη μας ξεπουλάνε σε μια πολυεθνική. Άρα τα τιμολόγια θα αυξηθούν και έτσι εγώ δε θα μπορώ να χρησιμοποιώ το συγκεκριμένο υγρό, διότι θα μου βγεί και το νερό αηδόνι.Άρα θα επιστρέψω στη σκόνη, που δεν είναι και τόσο περιβαλλοντικά φρέντλι και ελπίζω να μη με βάλουν να αλλάξω το πλυντήριο.
Τι να σας πω παιδιά, καύσωνας έρχεται και οι παραλίες είναι τόσο μακριά ακόμα, το Αιγαίο μοιάζει απόμακρο όνειρο, στο οποίο Αιγαίο ο ΓΑΠ προβλέπει θερμό επεισόδιο, αλλά αυτός ο άνθρωπος όσο μιλάει τόσο πιο πολύ με εκνευρίζει, διότι αν θυμάμαι καλά αυτός ήταν που άποδέχτηκε κάτι γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο. Όπως και να χει, σας εύχομαι καλές διακοπές και να περνάτε καλά, ξεκουραστείτε όσο μπορείτε, διότι το μέλλον μας θέλει πανέτοιμους στους νέους αγώνες που έρχονται!
Πέμπτη 23 Ιουλίου 2009
Κυριακή 28 Ιουνίου 2009
ο αληθινός φίλος των σέρβων, Γιωργάκης
Καλά εδώ που φτάσαμε δεν μου κάνει εντύπωση τίποτα. Ο Γιωργάκης πήγε λέει στη Σερβία για να συζητήσει τις γνωστές πτυχές των γνωστών πορείων που ονειρεύονται να ακολουθήσουν οι γνωστές αστικές τάξεις που σέβονται τον εαυτό τους, δηλαδή ευρωπαϊκή πορεία, δημοκρατική πορεία, αναπτυξιακή πορεία, συμμετοχική πορεία και τα λοιπά.
Ο Γιωργάκης όταν βομβάρδιζαν τη Σερβία χτυπούσε παλαμάκια από τη χαρά του. ο Γιωργάκης πήρε ενεργό μέρος ως Υπουργός Εξωτερικών τότε, στο καλοσχεδιασμένο πλάνο των ΜΚΟ, του Σόρος, του USAID, του State Department, του κάθε πικραμένου που είχε βαλαντώσει με τη Σερβία να μη γουστάρει νταβά πάνω από το κεφάλι της. Μάζευε όλα τα καλόπαιδα στην ελληνική πρεσβεία στο Βελιγράδι, τους κερνούσε καφέ και μπισκότα, προκειμένου να σχεδιάσουν ανενόχλητοι την δουλειά τους, την ανατροπή του Μιλόσεβιτς, ο οποίος τα είχε φάει τα ψωμιά του μεν, αλλά έπρεπε να στηθεί ολόκληρο τσίρκο για να είναι η Σερβία μια ζωή δαχτυλοδεικτούμενη, προς γνώση και συμμόρφωση όλων μας.
Δεν είναι το ότι ο Γιωργάκης πήγε Σερβία και έλεγε τις μπαρούφες, που και ο Κωστάκης να πήγαινε πάλι τις ίδιες μπαρούφες θα έλεγε. Δεν είναι ότι χαρακτήρισαν το Γιωργάκη 'αληθινό φίλο του σέρβικου λαού, που στάθηκε δίπλα του σε όλες τις δύσκολες στιγμές'. Το εξοργιστικό είναι ποιός τα είπε όλα αυτά! ο σημερινός πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Σερβίας και νυν υπουργός της κυβέρνησης συνεργασίας με τους έταιρους 'σοσιαλιστές ο θεός να μας φυλάει' του Τάντιτς! Δηλαδή του κόμματος που έφτιαξε ο Μιλόσεβιτς αλλά μετά την πτώση του, εκκαθαρισμένο από τους 'καθαρούς σοσιαλιστές-μη χέσω', αναδείχτηκε σε σταθερό σύμμαχο και άξιο στήριγμα όλων των επιλογών της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ στην χώρα του.
αλλά έτσι είναι οι αστικές τάξεις που σέβονται τον εαυτό τους. δεν λένε ποτέ την αλήθεια. την διανθίζουν διαρκώς με πολλές δόσεις εθνικής ενότητας και εθνικής ομοψυχίας. Οι στόχοι της πρέπει να πλασαριστούν ως 'εθνικοί', δηλαδή να να πείσουν τον κάθε μεροκαματιάρη ότι η αύξηση των κερδών του καπιταλιστή τον συμφέρει, διότι συμφέρει το έθνος. Και το έθνος το χουμε ψηλά, διότι είμαστε όλοι έλληνες ή σέρβοι ή άγγλοι, ανάλογα. Οπότε ο σέρβος πρόεδρος του αντίστοιχου ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να πει ότι ο Γιωργάκης είναι 'πραγματικός φίλος της σερβικής αστικής τάξης, (διάβαζε: που ταυτίζει τα συμφέροντά της με τα ευρωπαϊκά και υπερατλαντικά κέντρα), που στάθηκε δίπλα της σε όλες τις δύσκολες στιγμές (διάβαζε: της ξεφτύλας και του ξεπουλήματος).
Αλλά θα μου πείτε εδώ το ΠΑΣΟΚ κάποτε φώναζε Εξω το ΝΑΤΟ και τώρα κατάντησε όπως κατάντησε, οι σέρβοι ομοϊδεάτες του θα κώλωναν?!O tempora o mores! που θα αναφωνούσε ο κάθε αναγνώστης του πονήματος 'Τιτο, αυτοβιογραφικές αφηγήσεις', (εκδόσεις Λιβάνη, 1984)με πρόλογο του Ανδρέα Παπανδρέου, που μας λέει ότι ' η έκδοση αυτή είναι απόκτημα όχι μόνο για τους ιστορικούς αλλά και για τους ανθρώπους της δράσης που μάχονται στον τόπο μας, για μια πατρίδα εθνικά ανεξάρτητη και κοινωνικά δίκαιη.'Νά'χαμε, να λέγαμε...
Ο Γιωργάκης όταν βομβάρδιζαν τη Σερβία χτυπούσε παλαμάκια από τη χαρά του. ο Γιωργάκης πήρε ενεργό μέρος ως Υπουργός Εξωτερικών τότε, στο καλοσχεδιασμένο πλάνο των ΜΚΟ, του Σόρος, του USAID, του State Department, του κάθε πικραμένου που είχε βαλαντώσει με τη Σερβία να μη γουστάρει νταβά πάνω από το κεφάλι της. Μάζευε όλα τα καλόπαιδα στην ελληνική πρεσβεία στο Βελιγράδι, τους κερνούσε καφέ και μπισκότα, προκειμένου να σχεδιάσουν ανενόχλητοι την δουλειά τους, την ανατροπή του Μιλόσεβιτς, ο οποίος τα είχε φάει τα ψωμιά του μεν, αλλά έπρεπε να στηθεί ολόκληρο τσίρκο για να είναι η Σερβία μια ζωή δαχτυλοδεικτούμενη, προς γνώση και συμμόρφωση όλων μας.
Δεν είναι το ότι ο Γιωργάκης πήγε Σερβία και έλεγε τις μπαρούφες, που και ο Κωστάκης να πήγαινε πάλι τις ίδιες μπαρούφες θα έλεγε. Δεν είναι ότι χαρακτήρισαν το Γιωργάκη 'αληθινό φίλο του σέρβικου λαού, που στάθηκε δίπλα του σε όλες τις δύσκολες στιγμές'. Το εξοργιστικό είναι ποιός τα είπε όλα αυτά! ο σημερινός πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Σερβίας και νυν υπουργός της κυβέρνησης συνεργασίας με τους έταιρους 'σοσιαλιστές ο θεός να μας φυλάει' του Τάντιτς! Δηλαδή του κόμματος που έφτιαξε ο Μιλόσεβιτς αλλά μετά την πτώση του, εκκαθαρισμένο από τους 'καθαρούς σοσιαλιστές-μη χέσω', αναδείχτηκε σε σταθερό σύμμαχο και άξιο στήριγμα όλων των επιλογών της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ στην χώρα του.
αλλά έτσι είναι οι αστικές τάξεις που σέβονται τον εαυτό τους. δεν λένε ποτέ την αλήθεια. την διανθίζουν διαρκώς με πολλές δόσεις εθνικής ενότητας και εθνικής ομοψυχίας. Οι στόχοι της πρέπει να πλασαριστούν ως 'εθνικοί', δηλαδή να να πείσουν τον κάθε μεροκαματιάρη ότι η αύξηση των κερδών του καπιταλιστή τον συμφέρει, διότι συμφέρει το έθνος. Και το έθνος το χουμε ψηλά, διότι είμαστε όλοι έλληνες ή σέρβοι ή άγγλοι, ανάλογα. Οπότε ο σέρβος πρόεδρος του αντίστοιχου ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να πει ότι ο Γιωργάκης είναι 'πραγματικός φίλος της σερβικής αστικής τάξης, (διάβαζε: που ταυτίζει τα συμφέροντά της με τα ευρωπαϊκά και υπερατλαντικά κέντρα), που στάθηκε δίπλα της σε όλες τις δύσκολες στιγμές (διάβαζε: της ξεφτύλας και του ξεπουλήματος).
Αλλά θα μου πείτε εδώ το ΠΑΣΟΚ κάποτε φώναζε Εξω το ΝΑΤΟ και τώρα κατάντησε όπως κατάντησε, οι σέρβοι ομοϊδεάτες του θα κώλωναν?!O tempora o mores! που θα αναφωνούσε ο κάθε αναγνώστης του πονήματος 'Τιτο, αυτοβιογραφικές αφηγήσεις', (εκδόσεις Λιβάνη, 1984)με πρόλογο του Ανδρέα Παπανδρέου, που μας λέει ότι ' η έκδοση αυτή είναι απόκτημα όχι μόνο για τους ιστορικούς αλλά και για τους ανθρώπους της δράσης που μάχονται στον τόπο μας, για μια πατρίδα εθνικά ανεξάρτητη και κοινωνικά δίκαιη.'Νά'χαμε, να λέγαμε...
Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009
Πάει κι ο Μάικλ!
Πάει κι ο Μάικλ Τζάκσον..τι σου είναι ο άνθρωπος!Προσωπικά δε θυμάμαι να μου άρεσε ποτέ ο Μάικλ, ούτε αν χορεύαμε τα τραγούδια του στα πάρτυ, δε θυμάμαι καν τι μουσική άκουγα τότε, μόνο το Λαμπάντα θυμάμαι και την Μπελίντα Καρλάιν (κάπως έτσι) με το φοβερό Leave the light on for me, i'll be there before you close the door, to give you all the love that you need.Α! Και τον Mc Hammer, can't touch this, για να μη θυμηθώ τον απίστευτο Boy George, chame-chame-chame-chame-camilion ( δεν ξέρω πώς γράφεται στα αγγλικά), you come and go, you come and goooooo,χριστέ μου τι καταστροφή αυτά τα 80's! Φλωριές..
Όταν πήγαινα γυμνάσιο, αρχές του 1990, κυκλοφορούσε ένα περιοδικό μουσικό, δε θυμάμαι πώς το λέγαν. Είχε μια στήλη που έστελνες λογοπαίγνια με τα ονόματα τραγουδιστών και έστειλα και γω τη φοβερή μου έμπνευση "ποιά τραγουδίστρια κρεμάμε στα παράθυρα? Την κουρ-Tina Turner" και κέρδισα ένα CD. Επειδή τότε ακόμα ήμασταν του πικαπ και της κασέτας, όταν πήρα το δώρο μου πραγματικά δεν ήξερα τι είναι αυτή η μαλακίτσα το CD και το έκανα κομματάκια, σε μια προσπάθεια να δω τι έχει μέσα. Βαρβαρότητα..
Καλά ήταν τότε στα 80's τελικά. Αν έπαιρνες το λεωφορείο πριν τις 8, δεν πληρωνες εισητήριο και με ξυπνούσε η μάνα μου πιο μπροστά για να 'προλάβω το δωρεάν' και να πάω σχολείο. Πήγαινα και τα ρώσικά μου, κάθε Τετάρτη και Παρασκευή και προσπαθούσα να πείσω μια γειτονοπούλα, που της άρεσε ο Μάικλ Τζάκσον by the way, ότι μπορεί ένας άνθρωπος να μάθει μια άλλη γλώσσα χωρίς να έχει μάθει πρώτα αγγλικά. Έχανα όλα τα παρτυ των συμμαθητών μου βέβαια, που συνήθως τα κάναν Παρασκευή, ίσως για αυτό να μη θυμάμαι τον Μάικλ Τζάκσον..
Θυμάμαι και τη Γιουγκοπλάστικα και τον Τόνι Κούκοτς. Πάντα ήμουν Γιουγκοπλάστικα, η οποία είναι μια από τις ελάχιστες αναμνήσεις μου από την ενιαία Γιούγκα. Αυτή και το σκάνδαλο με το γιουγκοσλαβικό καλαμπόκι.
Μετά μεγάλωσα και όλα γύρω μου άρχισαν να ξενερώνουν. Σε κάποια φάση ανακάλυψα και το μπλογκ αλλά πλέον το βαρέθηκα και έφτασα στο αισχρό σημείο να βαριέμαι να σχολιάσω κάτι σημαντικό και να ασχολούμαι με τον Μάικλ τζάκσον, δίνοντας έτσι πιθανά το θανατηφόρο χτύπημα σε αυτή την αμφιλεγόμενη συνήθειά μου. Μου φαίνεται πως η Παρτιζάνα οδεύει προς απόσυρση αλλά θα φροντίσω να μην είναι αυτό το τελευταίο της πόστ..
Όταν πήγαινα γυμνάσιο, αρχές του 1990, κυκλοφορούσε ένα περιοδικό μουσικό, δε θυμάμαι πώς το λέγαν. Είχε μια στήλη που έστελνες λογοπαίγνια με τα ονόματα τραγουδιστών και έστειλα και γω τη φοβερή μου έμπνευση "ποιά τραγουδίστρια κρεμάμε στα παράθυρα? Την κουρ-Tina Turner" και κέρδισα ένα CD. Επειδή τότε ακόμα ήμασταν του πικαπ και της κασέτας, όταν πήρα το δώρο μου πραγματικά δεν ήξερα τι είναι αυτή η μαλακίτσα το CD και το έκανα κομματάκια, σε μια προσπάθεια να δω τι έχει μέσα. Βαρβαρότητα..
Καλά ήταν τότε στα 80's τελικά. Αν έπαιρνες το λεωφορείο πριν τις 8, δεν πληρωνες εισητήριο και με ξυπνούσε η μάνα μου πιο μπροστά για να 'προλάβω το δωρεάν' και να πάω σχολείο. Πήγαινα και τα ρώσικά μου, κάθε Τετάρτη και Παρασκευή και προσπαθούσα να πείσω μια γειτονοπούλα, που της άρεσε ο Μάικλ Τζάκσον by the way, ότι μπορεί ένας άνθρωπος να μάθει μια άλλη γλώσσα χωρίς να έχει μάθει πρώτα αγγλικά. Έχανα όλα τα παρτυ των συμμαθητών μου βέβαια, που συνήθως τα κάναν Παρασκευή, ίσως για αυτό να μη θυμάμαι τον Μάικλ Τζάκσον..
Θυμάμαι και τη Γιουγκοπλάστικα και τον Τόνι Κούκοτς. Πάντα ήμουν Γιουγκοπλάστικα, η οποία είναι μια από τις ελάχιστες αναμνήσεις μου από την ενιαία Γιούγκα. Αυτή και το σκάνδαλο με το γιουγκοσλαβικό καλαμπόκι.
Μετά μεγάλωσα και όλα γύρω μου άρχισαν να ξενερώνουν. Σε κάποια φάση ανακάλυψα και το μπλογκ αλλά πλέον το βαρέθηκα και έφτασα στο αισχρό σημείο να βαριέμαι να σχολιάσω κάτι σημαντικό και να ασχολούμαι με τον Μάικλ τζάκσον, δίνοντας έτσι πιθανά το θανατηφόρο χτύπημα σε αυτή την αμφιλεγόμενη συνήθειά μου. Μου φαίνεται πως η Παρτιζάνα οδεύει προς απόσυρση αλλά θα φροντίσω να μην είναι αυτό το τελευταίο της πόστ..
Τετάρτη 3 Ιουνίου 2009
ΚΚΕ δαγκωτό!
Καλή και η διαμαρτυρία, καλά και τα μπάνια ( λεφτά δεν έχουμε, τριήμερο θα πάμε μη χέσω..), αλλά προσωπικά θα ήθελα επιτέλους να ακούσω και κανά δόντι να τρίζει ενάντια σε ό,τι μας κάνει το βίο αβίωτο. Αρκετά με τις κορδέλες της ΕΕ, τα φρου φρου και τα αρώματά της, αρκετά με τους εξωραϊσμούς της, αρκετά με τις φούσκες (ελπίζω να είναι από ανακυκλωμένο πλαστικό για να μην βλάψουν το περιβάλλον), αρκετά με τους ελεήμονες φασίστες. Δεν περίμενα τα σκάνδαλα και τον καραβέλα για να σιχαθώ, δουλεύω με σύμβαση και 500 ευρώ το μήνα, πληρώνω για τις ιατρικές εξετάσεις μου (είναι και πολλές πανάθεμά τες), τα πτυχία μου τα έχω συρτάρι (ούτε καν στον τοίχο), βλέπω παππούδες γύρω μου να δουλεύουν για να ζήσουν, και δεν έχω μέσο για να βάλω το παιδί (που έτσι πως πάει το πράγμα δεν θα κάνω ποτέ), στον παιδικό σταθμό, το πανεπιστήμιό μου έχει γίνει μαγαζάκι. Και όλα αυτά με τις ευλογίες (οδηγίες) της ΕΕ! Έχω χιλίαδες λόγους για να σιχαθώ το πολιτικό σύστημα και τις πολιτικές που ακολουθεί, τις πολιτικές της ΕΕ που τόσο πιστά ακολουθεί! Α σιχτίρ πια!
Παρασκευή 22 Μαΐου 2009
σοσιαλισμ ο μπαρμπαρι?
Αν με ρωτάει το ΠΑΣΟΚ (και δέος) τοτε θα προτιμησω τη βαρβαρότητα!Ημαρτον δηλαδή!
Τρίτη 19 Μαΐου 2009
Η γκόμενα του φαντάρου
19 του μήνα σήμερα και ο τόπος έχει γεμίσει πόντιους. Είδα όλη την ποντιακή παραγοντίλα της πόλης να κατεβαίνει προς την Αγία Σοφία, είδα και έναν τύπο στο λεωφορείο με ένα τεράστιο ποντιακό λάβαρο, ο οποίος φορόυσε περουκίνι. Πολλοί πόντιοι! Μόνο ένας έλειπε σήμερα από την πόλη μας: ο δικός μου ο πόντιος!!!
Ημέρα συμβολική σήμερα και ο αγαπημένος μου πόντιος πήγε να υπηρετήσει την μαμά πατρίδα. Όλοι έχουμε ακούσει ιστορίες από το στρατό.Όλοι ξέρουμε κάποιους που έχουν πάει φαντάροι και έχουμε ακούσει τις περιπέτειές τους. Καποιονών τις διαβάζουμε κιόλας. Ποτέ όμως δεν έχουμε ακούσει τις ιστορίες των αφανών ηρώων μιας στρατιωτικής θητείας, των χιλιάδων που ζουν και κυκλοφορούν ανάμεσά μας αλλά κανείς δεν ασχολείται μαζί τους, κι όμως ζουν και αυτοί μέσα στον πόνο, την αγωνία, τη βαρεμάρα και την πίκρα. Κανείς δεν ασχολείται με την γκόμενα του φαντάρου!Αποφάσισα να καλύψω εγώ αυτό το κενό, για να πάρουν επιτέλους οι δυστυχείς κοπέλες τη θέση που τους αξίζει σε όλη αυτή τη φάση!
Από την πρώτη στιγμή καταλαβαίνεις το πόσο μεγάλη μούφα είναι ο στρατός. Και καλά δεν επιτρέπεται να έχουν κινητά μαζί τους, κι όμως έξω από το στρατόπεδο μοιράζουν κάρτες κινητής τηλεφωνίας!Μετά σου λένε ότι αμα θες μπορείς να περάσεις μέσα για ενημέρωση. Αυτό δεν το κατάλαβα: δηλαδή τι να μου πούνε?Το μενού της εβδομάδας?
Τα ερωτήματα πολλά: θα με σκέφτεται?Θα με πάρει τηλέφωνο? Γιατί δε με παίρνει τηλέφωνο? Μαγαπά?Δε μαγαπά? Τι είναι ο επίλαρχος και τι είναι η μεραρχία? τι ώρα ξυπνάνε και τι ώρα τρώνε?ο χαρακτηρισμός "ψάρι" πώς βγήκε?την τουαλέτα γιατί τι λένε Καλλιόπη και όχι κάπως αλλιώς?
η γκόμενα του φαντάρου είναι μια τραγική φιγούρα. Ζει στον κόσμο της ο οποίος είναι νορμάλ, ο κόσμος και η καθημερινότητα που ζουν όλοι οι άνθρωποι. Παρόλα αυτά όμως της ζητάν να δείξει κατανόηση για κάτι το οποίο δεν έχει απολύτως κανένα στοιχείο, καμία απολύτως παράσταση για να μπορέσει να αντιληφθεί. Την κατηγορούν για άσχημη συμπεριφορά αλλά κανείς δε φρόντισε να της εξηγήσει πώς θα έπρεπε να συμπεριφέρεται. Γενικά ο φαντάρος έχει ασυλία σε ό,τι κι αν κάνει αλλά η γκόμενα του φαντάρου δαχτυλοδείχνεται και τρώει όλες τις παρατηρήσεις. Περιμένει τον καλό της να επιστρέψει αλλά και πάλι πρέπει να δείξει κατανόηση γιατί λένε ότι μετά το φανταρικό ο μέχρι πρόσφατα φαντάρος τρώει φούγκα και ψάχνει να δει τι θα κάνει στη ζωή του (σιγά τα ωά- ούτε εμείς βρήκαμε τι θα κάνουμε στη ζωή μας αλλά μια καλή κουβέντα δεν ακούσαμε). ο φαντάρος παίρνει τηλέφωνο κανά φίλο του που έχει κάνει στρατό και λέει τον πόνο του. Η γκόμενα του φαντάρου παίρνει τηλέφωνο κάποιον φίλο της που έχει κάνει στρατό για να πει τον πόνο της και ακούει μόνο για την πίκρα του φαντάρου. Ο φαντάρος περιμένει την άδεια για να δει μάνα, φίλους, γκόμενα και η γκόμενα που περιμένει μόνο το φαντάρο σπάζεται που ο φαντάρος βλέπει και όλους τους άλλους και όχι αποκλειστικά και μόνο αυτή. Τραγική κατάσταση!!
Δε συγκρίνω τη ζωή της γκόμενας του φαντάρου με τη ζωή του φαντάρου. Σαφώς ο δεύτερος τρώει πίκρα και μεις απλά γκρινιάζουμε. Απλά μην αγνοείτε την γκόμενα του φαντάρου!Πείτε της μια καλή κουβέντα, δείξτε λίγη συμπαράσταση!!Κλάψ!
Ημέρα συμβολική σήμερα και ο αγαπημένος μου πόντιος πήγε να υπηρετήσει την μαμά πατρίδα. Όλοι έχουμε ακούσει ιστορίες από το στρατό.Όλοι ξέρουμε κάποιους που έχουν πάει φαντάροι και έχουμε ακούσει τις περιπέτειές τους. Καποιονών τις διαβάζουμε κιόλας. Ποτέ όμως δεν έχουμε ακούσει τις ιστορίες των αφανών ηρώων μιας στρατιωτικής θητείας, των χιλιάδων που ζουν και κυκλοφορούν ανάμεσά μας αλλά κανείς δεν ασχολείται μαζί τους, κι όμως ζουν και αυτοί μέσα στον πόνο, την αγωνία, τη βαρεμάρα και την πίκρα. Κανείς δεν ασχολείται με την γκόμενα του φαντάρου!Αποφάσισα να καλύψω εγώ αυτό το κενό, για να πάρουν επιτέλους οι δυστυχείς κοπέλες τη θέση που τους αξίζει σε όλη αυτή τη φάση!
Από την πρώτη στιγμή καταλαβαίνεις το πόσο μεγάλη μούφα είναι ο στρατός. Και καλά δεν επιτρέπεται να έχουν κινητά μαζί τους, κι όμως έξω από το στρατόπεδο μοιράζουν κάρτες κινητής τηλεφωνίας!Μετά σου λένε ότι αμα θες μπορείς να περάσεις μέσα για ενημέρωση. Αυτό δεν το κατάλαβα: δηλαδή τι να μου πούνε?Το μενού της εβδομάδας?
Τα ερωτήματα πολλά: θα με σκέφτεται?Θα με πάρει τηλέφωνο? Γιατί δε με παίρνει τηλέφωνο? Μαγαπά?Δε μαγαπά? Τι είναι ο επίλαρχος και τι είναι η μεραρχία? τι ώρα ξυπνάνε και τι ώρα τρώνε?ο χαρακτηρισμός "ψάρι" πώς βγήκε?την τουαλέτα γιατί τι λένε Καλλιόπη και όχι κάπως αλλιώς?
η γκόμενα του φαντάρου είναι μια τραγική φιγούρα. Ζει στον κόσμο της ο οποίος είναι νορμάλ, ο κόσμος και η καθημερινότητα που ζουν όλοι οι άνθρωποι. Παρόλα αυτά όμως της ζητάν να δείξει κατανόηση για κάτι το οποίο δεν έχει απολύτως κανένα στοιχείο, καμία απολύτως παράσταση για να μπορέσει να αντιληφθεί. Την κατηγορούν για άσχημη συμπεριφορά αλλά κανείς δε φρόντισε να της εξηγήσει πώς θα έπρεπε να συμπεριφέρεται. Γενικά ο φαντάρος έχει ασυλία σε ό,τι κι αν κάνει αλλά η γκόμενα του φαντάρου δαχτυλοδείχνεται και τρώει όλες τις παρατηρήσεις. Περιμένει τον καλό της να επιστρέψει αλλά και πάλι πρέπει να δείξει κατανόηση γιατί λένε ότι μετά το φανταρικό ο μέχρι πρόσφατα φαντάρος τρώει φούγκα και ψάχνει να δει τι θα κάνει στη ζωή του (σιγά τα ωά- ούτε εμείς βρήκαμε τι θα κάνουμε στη ζωή μας αλλά μια καλή κουβέντα δεν ακούσαμε). ο φαντάρος παίρνει τηλέφωνο κανά φίλο του που έχει κάνει στρατό και λέει τον πόνο του. Η γκόμενα του φαντάρου παίρνει τηλέφωνο κάποιον φίλο της που έχει κάνει στρατό για να πει τον πόνο της και ακούει μόνο για την πίκρα του φαντάρου. Ο φαντάρος περιμένει την άδεια για να δει μάνα, φίλους, γκόμενα και η γκόμενα που περιμένει μόνο το φαντάρο σπάζεται που ο φαντάρος βλέπει και όλους τους άλλους και όχι αποκλειστικά και μόνο αυτή. Τραγική κατάσταση!!
Δε συγκρίνω τη ζωή της γκόμενας του φαντάρου με τη ζωή του φαντάρου. Σαφώς ο δεύτερος τρώει πίκρα και μεις απλά γκρινιάζουμε. Απλά μην αγνοείτε την γκόμενα του φαντάρου!Πείτε της μια καλή κουβέντα, δείξτε λίγη συμπαράσταση!!Κλάψ!
Τετάρτη 22 Απριλίου 2009
Βιβλία σκέτο χρυσάφι!
Πόνεσε σήμερα η καρδιά μου με τα 70 ευρώ που έσταξα για να αγοράσω 3 μόνο βιβλία!Και να πω ήταν κανάς άτλας ανατομίας, με 800 σελίδες ιλουστρασιόν, να πω να πάει στο διάλο, αλλά 30 ευρώ ένα βιβλίο εκδόσεως του 1995 ε αυτό παραπάει!!!Είχα καλομάθει κιόλας από το Βελιγράδι, όπου με 100 ευρώ αγόρασα καμιά 35 βιβλία- με 20 ευρώ μόνο πήρα τα άπαντα του Τίτο, δέκα τόμοι- με τόσα λίγα λεφτά έπαιρνα πραγματικά ό,τι έβρισκα.
Την Κυριακή έπεσα και πάνω σε αυτό το άρθρο του Ριζοσπάστη, για το νέο εγχείρημα της Γκούγκουλ, η οποία ψηφιοποιεί όλα τα βιβλία με το στανιό,για να πληρώνουμε αύριο μεθαύριο την κάθε επίσκεψη στο βιβλίο. Ήδη το έχει κάνει αυτό η Κουέστια, όπου με συνδρομή 20 ευρώ το μήνα έχεις πρόσβαση σε κάτι κουλά βιβλία. Βέβαια άμα θες να εκτυπώσεις καμιά σελίδα πρέπει να πληρώσεις και φυσικά δεν μπορείς να αποθηκεύσεις κανένα βιβλίο, για να το διαβάσεις άμα λήξει η συνδρομή σου. Μετά θυμήθηκα το Γιωργάκη που μιλούσε για το ηλεκτρονικό βιβλίο και σκέφτηκα πόσα φράγκα θα βγάλουν αυτές οι εταιρίες, αν τελικά υλοποιηθεί αυτό το μέτρο!
στον κόσμο που όλα τα πουλάει και όλα τα αγοράζει, η γνώση δεν υπήρχε περίπτωση να ξεφύγει από το αλισβερίσι!Δεν είναι μόνο τα πόσα δίνουμε από το νηπιαγωγείο μέχρι και το πανεπίστημιο για να μάθουμε γράμματα- και σιγά τα γράμματα που μας μαθαίνουν πλέον. Είναι η γνώση που θυσιάζεται στο βωμό του κέρδους, σε όλες τις μορφές της. Όταν ένα βιβλίο έχει 30 ευρώ δε θα το αγοράσει ο μεροκαματιάρης σε καμία περίπτωση! Οπότε πάλι ανακυκλώνεται σε ένα στενό κύκλο ό,τι έχει να μας πει ο κάθε επιστήμονας. Και να πω ότι βγάζουν κι αυτοί κανά φράγκο? Τρίχες βγάζουν, εκτός αν αποφασίσουν να κάνουν έκπτωση και αρχίσουν και γράφουν μπούρδες, για να τα αγοράσει το πολύ καλά α-παιδευτο κοινό.
Χαμένοι από αυτό το εμπόριο όλοι εμείς που με τρεις και εξήντα το μήνα προσπαθούμε να μάθουμε τον κόσμο, μπας και κάποια στιγμή τον αλλάξουμε, όλοι οι άλλοι που δεν τους επιτρέπεται να μάθουν τον κόσμο, οι δημιουργοί που εκβιάζονται από τις κάθε είδους εμπορικές συμφωνίες και την σκλαβιά του χορηγού. Η γνώση είναι δύναμη και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι εμπόρευμα, είτε μιλάμε για τα σχολεία είτε μιλάμε για τα βιβλία. Θα ήταν καλό αν, ανάμεσα στα άλλα, οι επιστήμονες που σέβονται την επιστήμη τους και όχι την τσέπη τους ξεσηκώνονταν μπροστά σε αυτό το τέρας που έχει δημιουργηθεί!
Την Κυριακή έπεσα και πάνω σε αυτό το άρθρο του Ριζοσπάστη, για το νέο εγχείρημα της Γκούγκουλ, η οποία ψηφιοποιεί όλα τα βιβλία με το στανιό,για να πληρώνουμε αύριο μεθαύριο την κάθε επίσκεψη στο βιβλίο. Ήδη το έχει κάνει αυτό η Κουέστια, όπου με συνδρομή 20 ευρώ το μήνα έχεις πρόσβαση σε κάτι κουλά βιβλία. Βέβαια άμα θες να εκτυπώσεις καμιά σελίδα πρέπει να πληρώσεις και φυσικά δεν μπορείς να αποθηκεύσεις κανένα βιβλίο, για να το διαβάσεις άμα λήξει η συνδρομή σου. Μετά θυμήθηκα το Γιωργάκη που μιλούσε για το ηλεκτρονικό βιβλίο και σκέφτηκα πόσα φράγκα θα βγάλουν αυτές οι εταιρίες, αν τελικά υλοποιηθεί αυτό το μέτρο!
στον κόσμο που όλα τα πουλάει και όλα τα αγοράζει, η γνώση δεν υπήρχε περίπτωση να ξεφύγει από το αλισβερίσι!Δεν είναι μόνο τα πόσα δίνουμε από το νηπιαγωγείο μέχρι και το πανεπίστημιο για να μάθουμε γράμματα- και σιγά τα γράμματα που μας μαθαίνουν πλέον. Είναι η γνώση που θυσιάζεται στο βωμό του κέρδους, σε όλες τις μορφές της. Όταν ένα βιβλίο έχει 30 ευρώ δε θα το αγοράσει ο μεροκαματιάρης σε καμία περίπτωση! Οπότε πάλι ανακυκλώνεται σε ένα στενό κύκλο ό,τι έχει να μας πει ο κάθε επιστήμονας. Και να πω ότι βγάζουν κι αυτοί κανά φράγκο? Τρίχες βγάζουν, εκτός αν αποφασίσουν να κάνουν έκπτωση και αρχίσουν και γράφουν μπούρδες, για να τα αγοράσει το πολύ καλά α-παιδευτο κοινό.
Χαμένοι από αυτό το εμπόριο όλοι εμείς που με τρεις και εξήντα το μήνα προσπαθούμε να μάθουμε τον κόσμο, μπας και κάποια στιγμή τον αλλάξουμε, όλοι οι άλλοι που δεν τους επιτρέπεται να μάθουν τον κόσμο, οι δημιουργοί που εκβιάζονται από τις κάθε είδους εμπορικές συμφωνίες και την σκλαβιά του χορηγού. Η γνώση είναι δύναμη και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι εμπόρευμα, είτε μιλάμε για τα σχολεία είτε μιλάμε για τα βιβλία. Θα ήταν καλό αν, ανάμεσα στα άλλα, οι επιστήμονες που σέβονται την επιστήμη τους και όχι την τσέπη τους ξεσηκώνονταν μπροστά σε αυτό το τέρας που έχει δημιουργηθεί!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)