Η Σάρα, συμφοιτήτριά μου στην Αγγλία, πρέπει να έχει κολλήσει την κοκκινομούρη της στην τηλεόραση και να παρακολουθεί τις εξελίξεις στο αγαπημένο της Κόσοβο..Έχει κάθε δικαίωμα, πέρασε ένα χρόνο από τη ζωή της, αυτή η παχουλή Βρετανίδα, στην Πρίστινα, προσπαθώντας να βοηθήσει τους Κοσοβάρους να συζητάνε..Το σύστημά της απλό, όποιος τέλειωνε την πρότασή του έδινε την κίτρινη μπάλα στο διπλανό του και συνεχιζόταν η κουβέντα...Έτσι δουλεύουν οι ΜΚΟ, με όραμα, λες απευθύνονται σε καθυστερημένους..Η Σάρα τόχε στην κουλτούρα της, πολίτης μιας πρώην αυτοκρατορίας, μιας αποικιακής υπερδύναμης, που τον εξευτελισμό ολόκληρων λαών, την υποδούλωση και υπερεκμετάλλευσή τους την κάνανε επιστήμη τόσους αιώνες. Τώρα βέβαια τα πράματα άλλαξαν, αλλά ο πολιτισμένος Ευρωπαίος πρέπει να βοηθήσει το βάρβαρο βαλκάνιο να συνεννοηθεί, γιατί αυτές οι αγριοφωνάρες που βγάζουμε είναι τρομερά αντιαισθητικές...
Αλλά, ως καλό παιδί που ήταν η Σάρα, συμπαθούσε πολύ εμάς τους φολκλόρ τύπους των Βαλκανίων και πάντα ήθελε το καλό μας, και ειδικά των Κοσοβάρων,που τόσα τράβηξαν από τους μονίμως κακούς Σέρβους...Τι κι αν το Κόσοβο, αν και η πιο πλούσια σε φυσικούς πόρους περιοχή της Γιουγκοσλαβίας ήταν η πιο φτωχή επαρχία, τι κι αν η φτώχεια εκφράστηκε μέσω του εθνικού ζητήματος, τι κι αν τη φτώχεια σου δε τη λύνεις με ανεξαρτησία... αυτά η Σάρα δεν μπορεί να τα καταλάβει..
Τι κι αν γίνει χαμός αν το Κόσοβο γίνει ανεξάρτητο, η Σάρα δεν έχει πρόβλημα, από τον πόνο και τον πόλεμο βγάζει το ψωμί της... Τι κι αν η φτώχεια από το Κόσοβο δεν πρόκειται να φύγει, γιατί υπάρχουν και Αλβανοί εκμεταλλευτές, η Σάρα ξέρει ότι οι μόνοι κακοί είναι οι κομμουνιστές...Τι κι αν γίνουμε μαλλιά κουβάρια, εμείς οι καταδικασμένοι να ζούμε σε αυτή τη γωνιά του κόσμου, τι κι αν και άλλοι, σε άλλες γωνιές του κόσμου πατήσουν πάνω στην περίπτωση του Κόσοβο και γίνουν και αυτοί μαλλιά κουβάρια... Η Σάρα, δεν έχει πρόβλημα, θα πάει να πουλήσει το πολιτισμένο νόου χάου της αλλού και θα δεί και άλλα μέρη...
Ήταν κάποτε μια χώρα, όπου όλοι οι άνθρωποι ζούσαν αγαπημένοι, χωρίς πολλές πολυτέλειες, αλλά είχαν τη δουλειά τους, το σπίτι τους, τους φίλους τους και γουστάραν να βλέπουν τη Γιουγκοπλάστικα να σαρώνει τα πάντα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ..Πόσο όμορφη ήταν η Γιουγοσλαβία!Η Σάρα δε θα το μάθει ποτέ αυτό...Δε θα μάθει ποτέ πόσο κανονικοί ήταν αυτοί οι άνθρωποι...Ούτε θα μάθει πόσο τους αγαπώ, ούτε πόσο πονάω που γίναμε έτσι...μαλλιά κουβάρια...Θα μάθει όμως το πόσο πολύ οργισμένη είμαι που αυτή και τα αφεντικά της κάνουν κουμάντο στη γειτονία μου, θα μάθει ότι εδώ τους φασίστες τους σαρώσαμε με τα μεγαλύτερα αντάρτικα της Ευρώπης...
Δεν ξέρω τι θα γίνει στο Κόσοβο..Εγώ θα επιμείνω, η λύση είναι μόνο μια....
