Θα ρίξω λίγο το επίπεδο του σοβαρού μου μπλογκ και θα ασχοληθώ με ένα, κατά τα άλλα πάρα πολύ σοβαρό θέμα: τον τέλειο άντρα, ποιος είναι, πώς είναι και τα σχετικά. Λοιπόν, ο τέλειος άντρας είναι σαν το Michael Schofield του Prison Break. Δηλαδή, είναι ωραίος (με ίσως λιγότερο πεταχτά αυτιά), πάσχει από μια ψυχωτική πάθηση (δε θυμάμαι ποια) η οποία όμως τον μετατρέπει σε ιδιοφυΐα Έχει σπουδάσει Πολιτικός Μηχανικός (γενικά Πολυτεχνείο), θυμάται τα πάντα, και κυρίως ξέρει πώς να δραπετεύσει από μια φυλακή (γενικεύοντας, από δύσκολες καταστάσεις). Αλλά δεν είναι μόνο ότι ξέρει πώς να δραπετεύει! Είναι το όλο στύλ του! Παρ όλες τις δυσκολίες, είναι απόλυτα σίγουρος για κάθε του κίνηση, είναι ψύχραιμος και δε μασάει ούτε στιγμή. Το κυριότερο προσόν του είναι ότι μέσα στο χαμό και τον πανικό, είναι και αγαπησιάρης, γιατί βρίσκει καιρό να τσιλιμπουρδίζει με τη γιατρό των φυλακών (με μια αξιαγάπητη, γλυκύτατη, μορφωμένη και καλή κοπέλα, που αγαπά τους ανθρώπους, όπως εγώ) και τη σώζει σε κάθε δύσκολη στιγμή (αυτό είναι και το καλύτερο, γιατί γίνονται μαλακίες, κάνεις και συ μαλακίες αλλά δεν αγχώνεσαι, γιατί κάποιος σαν αυτόν τον παίδαρο θα σε σώσει)..Είναι μάγκας και κάνει παρέα με όλα τα αποβράσματα των φυλακών (δηλαδή δεν είναι φλωρούμπα) αλλά ταυτόχρονα βοηθάει τους καλούς εκεί μέσα..
Συνοψίζω: ο ιδανικός άντρας, είναι απόφοιτος Πολυτεχνείου(δε μας χαλάνε και οι άλλες σχολές βέβαια, δεκτοί και απόφοιτοι του Πανεπιστημίου της Ζωής), ιδιοφυΐα, βαρύ πεπόνι, αγαπησιάρης και με αυξημένο το αίσθημα του δικαίου! Με τη δικιά μας παρέμβαση, αρχίζει και έρχεται στις πορείες και γίνεται απόλυτα ΤΕΛΕΙΟΣ!