Ποιός βάζει τις φωτιές?

Διαλέχτε και πάρτε...Οι επιλογές είναι πολλές...

1)"ασύμμετρη απειλή και νέα εδαφική τρομοκρατία", σύμφωνα με τον βλαμμένο τον Βύρωνα και τον νερόβραστο φίλο του ευρωπαίο επίτροπο;

2) Γιαγιά που έβραζε κόλυβα και της πετάχτηκαν τα λάδια, αλεπού που πήρε φωτιά η γούνα της και έκαψε την Ηλεία στην προσπάθειά της να σωθεί, σύμφωνα με ΓΑΠ και το φίλο του τον Αλέκο. (συν ήταν στραβο το κλίμα-ζέστη, ξηρασία, αέρας-μας το'φαγε κι ο γάιδαρος);



3) Οργανωμένο σχέδιο από οικοπεδοφάγους (φιλετάκια στην Ιόνια Οδό), επιχειρηματίες (αγροτουρισμός στη θέση της αγροτικής παραγωγής) και ποιός ξέρει τί άλλο θα δούμε στην Πελοπόννησο;

Κι όποιος έχει καμιά άλλη ιδέα, ας τη ρίξει...

Τι είν' η πατρίδα μου....;

Έτσι την κατάντησαν...Δε μας ρώτησαν όμως...Η κατάρα του λαού να πέσει πάνω τους!

Αντίπαρος vs Χαλκιδική: 1-0

Είπαμε να πάμε εδώ.....

...για να αποφύγουμε αυτό....

Άντε μωρή Βελεζάρα!

Επιτέλους! Μετά από χρόνια αναζήτησης σχηματισμών που να με εκφράζουν και να ταυτίζομαι, βρήκα την ιδανική ομάδα/σχηματισμό/οντότητα/οικογένεια μπορώ να πω! Είναι η FK VELEZ, ομάδα της Β΄εθνικής του πρωταθλήματος Βοσνίας-Ερζεγοβίνης.

Μεταφράζω από το σάιτ της."Ιδρυθήκαμε το 1940 και στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο τα παιχτρόνια μας, οι οπαδοί μας, η διοίκηση, το προπονητικό μας team, πήρε αποφασιστικά μέρος στο αντάρτικο. Κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Βοσνία, μας διώξαν από το γήπεδό μας αλλά το 1994 βρήκαμε άλλο χώρο και ξαναφτιάξαμε την ομαδάρα. Οι οπαδοί μας είναι όλων των εθνικοτήτων και οι μεγαλύτεροι εχθροί μας είναι κάτι λεβιέδες εθνίκια της διπλανής πόλης.Το 2002 δυστυχώς πέσαμε κατηγορία αλλά αυτά είναι προσωρινά, διότι κάθε χρόνο τερματίζουμε δεύτεροι, οπότε η άνοδος είναι κοντά!

Τα αδέρφια μας ανά τον κόσμο είναι η Λιβόρνο της Ιταλίας, η Νέα Σαλαμίνα Κύπρου και ο ΠΑΟΚ Θεσσαλονίκης. Φιλικές σχέσεις διατηρούμε με την ΑΕΚ Αθήνας, γιατί είχαν χρόνια προπονητή το γνήσιο τέκνο της πόλης μας Ντούσαν Μπάγεβιτς και γιατί αψήφισαν τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ το '99 και παίξαν φιλικό στο Βελιγράδι. Βλέπουμε με συμπάθεια τον ΟΣΦΠ, όχι για κανένα λόγο αλλά γιατί μας είπαν ότι εκεί στον Πειραιά έχει πολλούς ναυτεργάτες και εμείς είμαστε με τους εργάτες."

Μετά από επικοινωνία μαζί τους, τους ενημέρωσα ότι έχουμε εκλογές στην Ελλάδα και ζήτησα την άποψή τους. Να τι απάντησαν: "Στην Ελλάδα στηρίζουμε ΚΚΕ γιατί είναι υπέρ του μαζικού, λαϊκού αθλητισμού και ενάντια στις ΠΑΕ και τα λαμόγια."

Διαλέξτε ψευδαίσθηση. Κάποιοι δουλεύουν γι’ αυτό

Το παρακάτω άρθρο είναι του Χρ. Χαραλαμπόπουλου. Ενδιαφέρον ε;

"Αν το ψέμα είχε ποινικοποιηθεί στην πολιτική, η ελληνική πολιτική σκηνή -και όχι μόνον αυτή- θα είχε αποψιλωθεί σε τρομακτικό βαθμό. Αυτό δεν σημαίνει ότι η πολιτική θα είχε απαλλαγεί από την ψευδολογία, αφού η πολιτική έχει φτάσει να θεωρείται συνώνυμη με την τέχνη της εξαπάτησης. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο η παρουσία των επικοινωνιολόγων και της τηλεόρασης στην πολιτική διαδικασία γίνεται όλο και περισσότερο καθοριστική. Αυτό που πλέον έχει σημασία δεν είναι οι θέσεις και οι απόψεις, αλλά η εικόνα για μία θέση ή για μία άποψη.

Η τηλεόραση από τη φύση της, την εμπορική, πουλάει εικόνες και προβολή σε συγκεκριμένο χρόνο. Όσο περισσότερες σε όσο το δυνατό λιγότερο χρόνο. Αυτό είναι το οικονομικό ζητούμενο. Η εμπορική τηλεόραση, παρά τους ισχυρισμούς των ανθρώπων που δουλεύουν σε αυτή, έχει ως βασική επιδίωξη το κέρδος και την προάσπιση των συμφερόντων του ιδιοκτήτη της με πρόσχημα την ενημέρωση και, φυσικά, τη διασκέδαση.

Η επιμόρφωση δεν είναι κάτι για το οποίο η εμπορική τηλεόραση είναι πρόθυμη να πληρώσει, επειδή δεν προσελκύει το ενδιαφέρον των διαφημιστών. Δεν φέρνει χρήμα. Στη φύση του μέσου και με δεδομένη την οικονομική σημασία που έχει ο χρόνος, δεν μπορεί να γίνει μία σοβαρή και σε βάθος συζήτηση για ένα πολιτικό θέμα.

Πόσοι θα είχαν τη διάθεση να παρακολουθήσουν μία συζήτηση για το δημοκρατικό έλλειμμα ή την κρίση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας; Πόσοι θα παρακολουθούσαν μία τέτοια συζήτηση με ένα πάνελ που θα το αποτελούσαν ο Δημήτρης Τσάτσος, ο Αριστόβουλος Μάνεσης και ο μακαρίτης Γεώργιος Κουμάντος; Ενώ μία τηλεοπτική αντιπαράθεση, για παράδειγμα, Μπίστη – Γιακουμάτου στα παράθυρα ενός δελτίου ειδήσεων πόσοι θα την παρακολουθούσαν; Το «βλέπω» έχει φθάσει να σημαίνει «κατανοώ». Και το μάτι μπορεί να ξεγελαστεί πάρα πολύ εύκολα. Και ευτυχώς. Γιατί διαφορετικά η ανεργία θα σάρωνε στον κλάδο των επικοινωνιολόγων, η δουλειά των οποίων είναι να δημιουργούν ωραίες εικόνες για εκείνους που αγοράζουν τις υπηρεσίες τους. Και τα κόμματα, που έχουν ανάγκη τις ωραίες εικόνες, παίρνουν αρκετά χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό για να αγοράσουν τις υπηρεσίες των επικοινωνιολόγων. Αυτοί με τη σειρά τους θα πλημμυρίσουν με τα «προεκλογικά σποτάκια» τους τις οθόνες για να μας πείσουν ότι μπορούμε να διαλέξουμε ψευδαίσθηση..."

Στις 16 Σεπτέμβρη ξέρεις τι πρέπει να κάνεις

Κάνε το βήμα!