Τρίτη 25 Μαρτίου 2008

9 χρόνια πριν (3 και τελευταίο)

Υπομείνετε λίγο ακόμα τη μελαγχολία μου..Όπως λέει και ο Μπολσεβικίδης, "θα θεριέψουν οι λαοί των Βαλκανίων"..

Ένα άσπρο λουλούδι επιπλέει στον απογευματινό Δούναβη,
και στη μνήμη μια γλυκιά μελωδία των χρόνων που πέρασαν.
Χωρίστηκαν τα πουλία, του τραγουδιού μας με τις απλές λέξεις.
Χάνεσαι μέσα στον καπνό, Γιουγκοσλαβία, χωρίς εμένα.
Για τη νύχτα μές τη βροχή από μολύβι,
που δεν είμαι κοντά σου,
Συγχώρεσέ με, αδερφή μου
Σαν κοπελίτσα μαυρομάτα, στέκεσαι στην απέναντι όχθη,
μα εγώ να φτάσω εκεί δεν μπορώ
Για το θάνατο στην ανοιξιάτικη βροχή,
που δε μπόρεσα να βοηθήσω,
Συγχώρε σε με, αδερφή μου.

ΥΓ. Τραγούδι των ξεκούδουνων ρωσίδων ΤΑΤΟΥ.

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Stamos:
κάτι άσχετο: τα δύο παρακάτω sites αναφέρονται στον πόλεμο του Ιράκ, δίνοντας λεπτομέρειες για τις απώλειες των Αμερικανών στρατιωτών.

http://iraqwar.mirror-world.ru/tiki-index.php

http://icasualties.org/oif/

ΠΑΡΤΙΖΑΝΑ είπε...

Σχετικό αγαπητέ μου!Ευχαριστώ!

Ανώνυμος είπε...

Εγώ πάντως τη σέβομαι τη μελαγχολία σου ,άσχετα που κι εγώ νιώθω έτσι .

Καλά κάνεις και τα θυμίζεις στον κόσμο . Οπως έγραψες και συ αυτά που έγιναν 9 χρόνια πριν δίδαξαν και εμάς και τους εχθρούς μας .

Καλημέρα (αν και μουντή εδωκάτω) .

ΠΑΡΤΙΖΑΝΑ είπε...

Την καλημέρα μου γάβρε γιουγκονοσταλγέ!Εδώ η μέρα είναι υπέροχη, ο ήλιος λάμπει και είπα να βάλω ένα τέλος στη μελαγχολία!Συνεχ'ιζουμε αισιόδοξα!

Ανώνυμος είπε...

Όχι ρε. Τέτοιο τραγούδι και να το λένε εκείνα τα καραγκιοζάκια; Η φωνή βέβαια του ταιριάζει (είναι καλή το κέρατό μου), αλλά και μόνο που τις φαντάζομαι…
Λοιπόν, αρκετά με την μελαγχολία. Ήταν οι μέρες τέτοιες, ξύπνησαν σε κάποιους μνήμες, σε άλλους έγιναν πιο έντονες, δικαιολογούμαστε όλοι. Αλλά αρκετά. Είπαμε: το στοίχημα δεν είναι πόσοι παραπάνω θα κλάψουν πάνω από το πτώμα της (κάθε) Γιουγκοσλαβίας, αλλά πως θα ανατρέψουμε τις αιτίες που την σκότωσαν, την τεμάχισαν, πέταξαν το κορμί της στα σκυλιά…
Υ.Γ. ΄΄Εδώ η μέρα είναι υπέροχη, ο ήλιος λάμπει και είπα να βάλω ένα τέλος στη μελαγχολία!΄΄
Δηλαδή εμείς οι χαμουτζήδες που ξυπνήσαμε πλακωμένοι από τα σύννεφα, να μην σκάσουμε λίγο το χειλάκι μας; Τοπικίστρια…
Να είσαι καλά, καλή συνέχεια.

ΠΑΡΤΙΖΑΝΑ είπε...

Μιχάλη και γω όταν είδα ποιά τραγουδάει το τραγούδι έπαθα μια πλάκα!Τραγικό!να ειναι η αλήθεια ότι λίγο με πήραν τα ζουμιά!Αλλά είτε έχει καλό καιρό είτε όχι, πρέπει να κάνουμε αυτό που είπες!Συμφωνώ απόλυτα!Καλημέρα!