Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008

Αμερικάνικες Εκλογές

Στις τελευταίες αμερικάνικες εκλογές έτυχε να βρίσκομαι στο Λονδίνο για το μεταπτυχιακό. Ανάμεσα στους άλλους, είχα και κάτι αμερικάνες συμμαθήτριες οι οποίες ήταν φανατικές οπαδές του Δημοκρατικού υποψήφιου- πως τον λένε δε θυμάμαι, από Κάπα άρχιζε πάντως. Είχαν κονκάρδες και πολλή αγωνία για το αποτέλεσμα, μιας και δεν ήθελαν να βγεί ο Μπους που τις είχε κάνει ρεζίλι στο παγκόσμιο στερέωμα. Τόσο ρεζίλι που όταν ρώτησα τη μια 'από που είσαι;' μου απάντησε όλο ενοχές, από τις ΗΠΑ και έχεις κάθε δικαίωμα να βρίσεις, δεν με πειράζει!Αυτή η εντελώς ντροπιασμένη αμερικάνα, έκανε στο τέλος μια διπλωματική με θέμα "Οι εθνικές ταυτότητες στην πρώην Γιουγκοσλαβία μέσα από συνταγές", μιας και ήταν καταπληκτική μαγείρισσα και συχνά πυκνά μας καλούσε να φάμε τα κεκάκια που έψηνε..Δε βαριέσαι, και γω δεν ήξερα ότι ο τσελεμεντές μπορεί να αποκαλύψει τέτοιες πλευρές!

Στο θέμα μας τώρα, που λέτε αυτές, μόλις ξαναβγήκε ο Μπους το ρήξαν στα μνημόσυνα, ήταν πολύ στεναχωρημένες που το ρεζιλίκι τους θα συνεχίζονταν για άλλα τόσα χρόνια..Τώρα όλες έχουν επιστρέψει στις ΗΠΑ, εκτός από αυτήν τη μαγείρισσα που έμεινε στην Αγγλία γιατί, όπως έλεγε η Αμερική δεν της ταιριάζει. Μάλλον σήμερα αυτές θα πάνε να ψηφίσουν Ομπάμα και το βράδυ θα αγωνιούν μαζί με τους Πασόκους και κάποιους Συνασπισμένους για τα αποτελέσματα..Εγώ πάλι, όπως και τότε, θα είμαι παγερά αδιάφορη, χωρίς όμως να έχω δίπλα μου απελπισμένες αμερικάνες να τις κάνω χάζι..Δεν είναι πως δε με ενδιαφέρει τι γίνεται στις ΗΠΑ, μακάρι μια μέρα να πέσει ένα μικρόβιο ξεχασμένο στο σοβιετικό οπλόστάσιο και να μολυνθούν με τον κομμουνισμό όλοι οι αμερικάνοι..Αλλά επειδή η ανωτερότητα του σοσιαλισμού δεν έπιασε τέτοια επίπεδα, δυστυχώς δεν παίζει να υπάρχει τέτοια λύση για αυτούς τους καημένους τους αμερικάνους, που τους έχουν ξεσκίσει τόσα χρόνια, εσωτερικώς και εξωτερικώς, οι κυβερνήσεις τους. Δεν μισώ τους καημένους τους αμερικάνους, το λαό δηλαδή των ΗΠΑ, κι ας είναι τόσο βλάκες..

Προσωπικά δεν μπορώ να συμμεριστώ την αγωνία της μαγείρισσας, ούτε των αλλών συμμαθητριών. Μου φαίνονται απελπιστικά ίδιοι και ο Ομπάμα και ο ΜακΚέιν. Γι αυτό αφήνω τις αμερικάνες συμμαθήτριες να αγωνιούν απόψε μαζί τους Πασόκους και κάποιους Συνασπισμένους, που βλέπουν μια νέα στροφή της παγκόσμιας Αριστεράς, όπως τότε με τον Κλίντον, πριν αρχίσει να βοβμαρδίζει βέβαια. Ξέρω πως τα βάσανα του κόσμου δε θα τελειώσουν, ξέρω πως οι φτωχοί αμερικάνοι θα μείνου πάλι φτωχοί και πως οι πλούσιοι εννοείται θα γίνονται πλουσιότεροι. Αμερικάνες συμμαθήτριες μην χάνετε το κουράγιο σας!


ΥΓ. Τα κουλουράκια της συμμαθητρίας που έψησε προς τιμή της καμπάνιας των Δημοκρατικών.

12 σχόλια:

pølsemannen είπε...

Χίλαρυ κούκι; Για όνομα...

Αν σκεφτεί κανείς ότι ο Ομπάμα έχει μαζέψει περισσότερα χρήματα από το πατατοκέφαλο ζόμπι, σπάζοντας τον κανόνα που θέλει τους Ρεπουμπλικάνους να μαζεύουν τα περισσότερα, αναρωτιέσαι τι γραμμάτια έχει να ξεπληρώσει μετά...

Πάντως έστω και σαν χρωματική αλλαγή (κάτι ση μπηζάκη) ενδιαφέρουσα είναι.

Αν δεν το έχετε δει ακόμα, δέστε και την Πέη-λυν' πρόεδρο εδώ.

Λαϊκό Στρώμα είπε...

Τζον Κέρρυ λεγότανε ο άνθρωπος. Ο προηγούμενος δημοκρατικοψήφιος. Και ήταν και πολλά κιλά αριστερός.

Ανώνυμος είπε...

Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι έχουν τεράστιες διαφορές. Οι πρώτοι βομβαρδίζουν κυρίως Βαλκάνια και οι δεύτεροι κυρίως Μέση Ανατολή. Or is it the other way round?

Ανώνυμος είπε...

ANTE NA DOUME TI THA VGALOUN TA AMERIKANAKIA...


www.agwnizomai.blogspot.com

vripol είπε...

Τί Παπάγος τί Πλαστήρας;

Ανώνυμος είπε...

Ζω για την ημέρα που θα δω κουλουράκια George A. P. και σουτζουκάκια Μπένι. Και όταν έρθει αυτή η άγια μέρα το έχω έτοιμο το σχέδιο. Βιτριόλι στα κουλουράκια κ τα σουτζουκάκια. Μερικοί πασοκοι πάνε κατευθείαν στο χώμα και οι υπόλοιποι διασπασμένοι (αφού θα διαδώσω οτι ήταν έργο του επιτελείου του Γιωργάκη και του "ρεύματος") ψηφίζουν συριζα. Ο Άλεξ εντυπωσιάζεται από τα ποσοστά, τοποθετεί τη Μάρα Δαρμουσλή εκπρόσωπο τύπου του συν, αλλά δεν έχει με ποιόν να συγκυβερνήσει. Τότε ο Ρουσόπουλος, ο Τατούλης και ο Κύρτσος θυμούνται το αριστερό τους παρελθόν και ρίχνουν την ιστορική γέφυρα. Τον επικείμενο "γάμο" όμως τον τινάζει στον αέρα ο Μητσοτάκης με δήλωσή του από τις Μαλδίβες. Ο Κυριάκος, η Ντόρα και ο Σουφλιάς ιδρύουν την Νεότερη Δημοκρατία Ορίτζιναλ και ο Σαμαράς με τον Πολύδωρα προσχωρούν στο λαος σε ειδική τελετή στο καλλιμάρμαρο. Αηδιασμένοι, μερικές χιλιάδες Έλληνες μεταναστεύουν στην Καμπότζη και γίνονται αγρότες και οπαδοί των Ερυθρών Χμερ. Εντομεταξύ η Αλέκα πλακώνει επιτέλους στο ξύλο τον Πάγκαλο, τον Ψαριανό και τον Περτεντέρη μέσα σε κλίμα λαϊκού ενθουσιασμού. Συγχαρητήρια τηλεγραφήματα καταφτάνουν από 35 εργατικά και κομμουνιστικά κόμματα του εξωτερικού και ο ηγέτης της Β. Κορέας ρίχνει τιμητικά έναν πύραυλο στο κέντρο του Πεκίνου. Σε αντίποινα η κυβέρνηση της Κίνας ρίχνει στο μισό τα μεροκάματα και διπλασιάζει τον εργάσιμο χρόνο. Τα κινέζικα προϊόντα κατακλύζουν τη Γη και ο Ομπάμα καταρτίζει σχέδιο αποστολής τους στη σελήνη, αλλά προσκρούει στο λόμπυ των ιδιοκτητών γης επί του εδάφους του συμπαθούς μας δορυφόρου. Η παγκόσμια οικονομία καταρρέει, οι εργάτες της Αργεντινής κάνουν το πρώτο βήμα, αλλά τελικά ο Πρωθυπουργός τους, τους ψήνει να εισβάλλουν στα Φώκλαντ. Με αφορμή την κήρυξη του νέου πολέμου ο Ιρλανδικός λαός επαναστατεί και νικηφόρα προελαύνει μέχρι το Μπάκιγχαμ όπου αποκαλύπτει οτι η βασίλισσα της Μ. Βρ. είναι τελικά ρομπότ. Όλες οι πρώην αποικίες διακόπτουν τις διπλωματικές τους σχέσεις με το Λονδίνο. Ο ηγέτης του Γαλλικού Κ. Κ. βγάζει φλογερό επαναστατικό λόγο έξω από τη Βαστίλη και ακτιβιστές από το 5ο διαμέρισμα τον αποκεφαλίζουν. Σύσσωμος ο Γαλλικός λαός καίει τις αντιπροσωπείες της Μερτσέντες και οι Γερμανοί εργάτες μένοντας άνεργοι μεταναστεύουν στην Ιαπωνία όπου εκλέγουν πρωθυπουργό την εγγονή της Ρ. Λούξεμπουργκ ανακηρύσσοντας τη Λ. Δ. του Ανατέλοντος Ηλίου και συμπαρασύρουν όλους τους λαούς της Ασίας εκτός από τους Θιβετιανούς που αυτοκτονούν ομαδικά. Η εκρηκτική κατάσταση αναγκάζει τον πρόεδρο της ΠΓΔΜ να ζητήσει να ονομαστεί το κράτος του Δυτική Βουλγαρία και οι αλβανόφωνοι εξεγείρονται απαιτώντας σοσιαλιστική οικοδόμηση σε 35 μειονοτικά χωριά. Ο κυπριακός λαός καλεί τον Νταλάρα για συναυλία στην Αμμόχωστο και στα μισά του τραγουδιού "η τσιμινιέρα" απαγάγει τον Χριστόφια (που παρακολουθεί από τις θέσεις των επισήμων) και ζητάει για αντάλλαγμα από το ΑΚΕΛ να κοινωνικοποιήσει τα μέσα παραγωγής. Στο μεταξύ η Αλέκα έχει κάνει μαύρους στο ξύλο τους βουλευτές όλων των κομμάτων και πανηγυρικά μετονομάζει τη βουλή σε σοβιέτ. Μια νέα σελίδα για την ανθρωπότητα έχει ανοίξει...
ΥΓ. Πριν βιαστείτε να με κατακρίνετε σκεφτείτε πόσο μεγαλύτερη πιθανότητα υπάρχει να πετύχει το σχέδιό μου, σε σχέση με την πιθανότητα να δούμε άσπρη μέρα από τον μαύρο πρόεδρο των ΗΠΑ.

Radio Collectiva Team είπε...

Αμερικάνικες εκλογές ε; Απ' ότι φαίνεται ενδιαφέρουν πολύ κόσμο, ήμασταν στο σπίτι ενος συντρόφου και βλέπαμε ενα dvd, εκείνη την ώρα στη ΝΕΤ ήταν όλοι οι BORN IN THE USA έλληνες εκλεκτοί καλεσμένοι έτοιμοοι να πουν μια ακόμη παπαριά, απ΄τις πολές που λένε διαρκώς.....
Φυσικά στα δίπλα διαμερίσματα την ιδια ώρα τα βογκητά έπεφταν βροχή, τέτοιο ενδιαφέρον...

ΠΑΡΤΙΖΑΝΑ είπε...

@Polsemannen, να δεις πόσες εταιρίες στήριξαν και Ομπάμα και ΜακΚειν!Για να είνια καβατζωμένς, ό,τι και να γίνει!
@Λαϊκό Στρώμα!Ναι Κέρρυ λεγόταν!Αλλά δε θυμάμαι να ήταν πολλά κιλά!
@Κούκου, πολύ σωστή η παρατήρησή σου!Οι πιο στενοί σύμβουλοι του Ομπάμα ήταν πρωταγωνιστές στους βομβαρδισμούς από το 1995 εναντίον των βοσνιοσέρβων μέχρι το 1999 εναντίον των σέρβων σκέτο!
@ανώνυμε, Ομπάμα βγάλαν!
@Βρίπολ, κάπως έτσι!Μην έχεις αμφιβολίες!Παρόλα αυτά πιστεύω ότι θα μειωθεί η βλακεία, που μας συνήθισε ο Μπους τόσα χρόνια αλλά περαν τούτου δε βλέπω κάτι άλλο!
@Παρανοϊκέ, δε χρειαζόταν να μπειςσ τον κόπο για να καταλάβουμε ότι δεν πρόκειται να δούμε άσπρη μέρα με τον Ομπάμα!Συμφωνώ!
@Ραδιοκολεκτίβα,χαχαχαχαχχαα!Σωστοί οι του διπλανού διαμερίσματος!

Πάντως η μια συμμαθήτρια που είναι φίλη μου στο φείςμπουκ, έχει βάλει ένα σχόλιο που λέει ότι είναι σοκαρισμένη που θα ζήσει σε μια 'μπλε'(χρώμα Δημοκρατικών) χώρα!Τις ψυχολόγισα σωστά με φαίνεται!

Ανώνυμος είπε...

Στις εκλογές του 2000, με τον κόσμο να τους βρίζει όλη μέρα κάθε μέρα και τελικά να ψηφίζει ξανά ΠΑΣΟΚ-ΝΔ με ποσοστό 87%, ένας σφος (αυτός που σε φιλοξένησε όταν ανέβηκες) βγήκε στους δρόμους των Ιωαννίνων και φώναζε:
ΖΩΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑAAAAAAAAAAAAAAAAA.
Νομίζω πως είναι η μόνη ατάκα που ταιριάζει στην περίσταση.

Ανώνυμος είπε...

Συντρόφισα διάβασε πως με δυο λόγια ένας αντικομμουνιστής blogger διαστρευλώνει τα λόγια του μεγάλου Αρη Βελουχιώτη.
http://antiaristera.pblogs.gr/2008/11/353947.html

ΠΑΡΤΙΖΑΝΑ είπε...

@Μιχάλη, γαιτί είσαι τόοοοοσο σκληρός?!Ντάξει εγώ τους λυπάμαι τους αμρικάνους!πραγματικά δεν άντεχαν άλλο με τον μαλάκα!καλύτερα να μαζεψουμε πακετα χαρτομάντιλα ν τα στειλουμε στους νυν ενθουσιασμένους αυριο απεγνωσμένους αμερικάνους!
@Ανώνυμε, αστον να λέει!Αν ήταν να ασχολουμαστε με τον καθενα δε θα ειχαμε χρόνο να ανασανουμε!

adreakos είπε...

As the supporter of as political ideology that as of today is practiced in just a handful of countries (China, Cuba, Laos, North Korea and Vietnam), your pity for a country that is still the wealthiest and most powerful in the world is remarkably amusing. The poorest «βλακα» American still has a better quality of life than a majority of the populations in the aforementioned countries, and still enjoys a higher degree of economic and social mobility than he would in most other industrialized nations.

Rather than condescendingly mocking those Americans who were not proud of the last eight years and hoped and voted for change, you should really feel sorry «για τους καημένους τους Έλληνες» who continue to vote for the same parties and same politicians and expect a different result.